పుట:రాజశేఖరచరిత్రము (మాదయగారి మల్లన్న).pdf/78

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

74

రాజశేఖరచరిత్రము


దెలిపి యిటఁ దోడి తెచ్చెదఁ
బలుకులు వేయేల నన్నుఁ బంపు కుమారా.

90


వ.

అనిన శుకవల్లభునకు భూతలవల్లభు డిట్లనియె.

91


క.

నీ కొలఁది నలువరాణికిఁ
గా కొరులకు నెట్లు తెలియఁగా వలయు ననన్
లోకమున నెవ్వియైనను
నీకు నసాధ్యములు గలవె నిర్మలహృదయా.

92


క.

నినుఁ బాసి యొంటి నే నీ
వనమున నిలుపోపఁజాల వనితామణికిన్
మనల నెఱిఁగించి రమ్మీ
యనఘా! కనుఱెప్ప వేయునంతటిలోనన్.

93


ఉత్సాహ.

అనుచుఁ బల్కి చిల్కఱేని నవనినాథవర్యుఁ డ
వ్వనితచేతి కిచ్చి కీరవరుఁడు మంజులోక్తి మీ
యనుఁగుబోటితోడఁ జెప్పు నడుగబడ్డ పద్దతుల్
చను మటన్న సంభ్రమించి జలజనేత్ర పోవుచున్.

94


ఉ.

అంతకుమున్న కాంతిమతి యాత్మపురంబున కేగి యొక్క యే
కాంతవిహారసౌధమున నాత్మ సఖీజనుల న్మొఱంగి సం
క్రాంతదృఢానురాగము విగాఢముగా నిలుపోప కమ్మహీ
కాంతు మనోజ్ఞరూపగుణగౌరవముల్ మదిలోఁ దలంపుచున్.

95


క.

తరుణులు తఱుములు పెట్టుచు
సరగునఁ దోతరఁ దెలియఁజాలిన మతిఁ ద
త్పురమును బేరు నెఱింగినఁ
బరితాపము కొంత డిందు పడదే నాకున్.

96


సీ.

అక్కుమారకుని నింకొక్కమా రెదిరించి
                       కన్నులారఁగఁ జూడఁ గలుగునొక్కొ