పుట:రాజశేఖరచరిత్రము (మాదయగారి మల్లన్న).pdf/43

ద్వితీయాశ్వాసము

39

⁠

విఖ్యాతి నోయమ్మ యావేదముల్ వాదముల్సేయ నీ వేదము ల్గాన కిచ్చో ట నీపాదము ల్గంటి నేమంటి నావంటి పుణ్యుండు లేఁ డెచ్చటన్.

⁠ 89

శా.⁠

తల్లీ శాంభవి లోకపావని సముద్యద్భక్తితో నెవ్వఁడేన్ హృల్లేఖన్ భవదీయమంత్రకలనాహీనస్థితిం గాంచు నా నిల్లాలై విహరించుఁ బంకజపుటీ హేలాగతు ల్మాని సం పల్లీలావతి వానిభాగ్యము నిలింపస్వామికిం గల్గునే.

⁠ 90

మ.⁠

అని యమ్మానవనాథవర్యుఁడు తదీయాంఘ్రిద్వయం గ్రమ్మఱన్ వినతుల్ సేయ భవాని సత్కృప మది న్నిండార నోరాజనం దన నీచండభుజాపరాక్రమకళాధైర్యంబు లే మెచ్చితిన్ గొను మే నిచ్చెద నొక్కదివ్యమణి నీకున్ వేడ్క సంధిల్లఁగన్.

⁠ 91

గీ.⁠

ఇమ్మహామణి తావకాభీప్సితముల వలయువేళల సమకూర్చు వసుమతీశ యమర వర్ణిత మిది యని యభవురాణి యవనినాథున కొసఁగి యత్యాదరమున.

⁠ 92

క.⁠

జననాథ నాకుఁగా ని ద్దనుజుని మన్నింపు మిపుడు తాపసపుత్త్రిన్ గొనివచ్చు నొక్కయోగిని యని పల్కి యదృశ్యయయ్యె నంతటిలోనన్.

⁠ 93

సీ.⁠

అలికంబుపై రక్తతిలకంబు తెలిగన్నుఁ                        గవయందుఁ గాటుక కర్ణపాశ ములఁ బటికంపుగుండలములు గళమున                        సంకుఁబూసలకంఠసరులు గుబ్బ చనుదోయి వన్నెకుచ్చలిగంత దాపలి                        గరమునందు విభూతి కక్షపాల పాణిపద్మంబున మాణిక్యమయవీణ                        పదయుగంబునఁ బైఁడిపాదుకలును

⁠