పుట:రాజశేఖరచరిత్రము (మాదయగారి మల్లన్న).pdf/37

ద్వితీయాశ్వాసము

33

గీ.⁠

అపుడు సాయంతనార్హకృత్యములు నెఱపి యేకతంబున్న ధాత్రీతలేంద్రుకడకు నమ్మహామౌని యేతెంచి యవనినాథ దనుజమాయల కొకవేరె యనువు వినుము.

⁠ 65

క.⁠

మాయాభేదిని యన భూ నాయక యొకవిద్య గలదు నాయెడ వివిధో పాయవిధానవిధి న్నేఁ జేయుదు నుపదేశ మిష్టసిద్ధి ఘటింపన్.

⁠ 66

గీ.⁠

అని సలక్షణభంగి నమ్మునివరేణ్యు డమ్మహావిద్య నుపదేశ మాచరింప నియతిఁ గైకొని కౌతుకోన్నిద్రుఁ డగుచు నవనినాథుఁడు సుఖసుప్తుఁ డయ్యె నంత.

⁠ 67

సీ.⁠

తొలఁగు నీరీతి దైత్యులమాయ లని చూపు                        విధమునఁ జీఁకటి విచ్చివోయె జరగు నీరీతి నిశాటఫాలాక్షర                        పంక్తినాఁ దారకాపటలిఁ విరిసెఁ దలకు నీగతి యాతుధానులప్రాణంబు                        లను జాడఁ బొలసె మందానిలంబు దరికొను నిబ్భంగి దైత్యులహృదయంబు                        లను మాడ్కి నర్కోపలాలి మండె

⁠

గీ.⁠

దనుజశుద్ధాంతకాంతావితానవక్ర కాంతి యీపోల్కిఁ బొలియు నాఁ గమలవైరి తనకళాస్ఫూర్తి యంతకంతకుఁ దొలంగె వరుణ దిగ్విధి కడఁజేరి వాడఁబాఱె.

⁠ 68

గీ.⁠

సవిధకీర్ణపరాగాగ్ని సాక్షి గాఁగఁ దమ్మివిందు కరగ్రహణ మ్మొనర్పఁ

⁠