పుట:రాజశేఖరచరిత్రము (మాదయగారి మల్లన్న).pdf/104

100

రాజశేఖరచరిత్రము

⁠

యనఘుఁడ కారణబంధుం డని తెలియం బలికి గుండియ దిగు ల్లనఁగన్.

⁠ 214

క.⁠

తలగ్రుచ్చి కౌఁగిలించుచుఁ దెలిగన్నులనీరు దుడిచి దీవించి నినున్ నలువదినాళ్ళకె తోడనె పిలిపించెద నింతయేల బెగడకు తల్లీ.

⁠ 215

గీ.⁠

అనుచు నూరార్చి పదవమ్మ యనుచుఁ దానుఁ బ్రాణసఖులును గక్ష్యాంతరములు గడచి దిడ్డివైచిన యొకనూత్నదివ్యరత్న ఖచిత మగు పల్లకీమీఁదఁ గన్నె నునిచి.

⁠ 216

గీ.⁠

ఎట్టకేలకు నప్పు డయ్యింతి యంతి పురములోనికి వసివాడి యరిగె మగిడి మగిడి చూచుచు నెంతయు మహిమ నిచటఁ గంచుకులవాక్యవైఖరి గ్రందుకొనఁగ.

⁠ 217

గీ.⁠

వల్లకీపాణి పల్లకి యల్ల నల్ల బురము వెల్వడ సింధుభూవరుఁడు దాను దండనాథులు సకలబాంధవులు వెంట లీలమై నేగి రపుడ తేజీల నెక్కి.

⁠ 218

సీ.⁠

ఆరీతి నేగి ము న్నఖిలసేనాసమే                        తుఁడయి వెలిని వీడు విడిసియున్న మనువంశపతిఁ జేరఁ జని ముద్దుఁగూఁతును                        నప్పగించి విచార మావహిల్ల నొకభంగి నేగె నయ్యుర్వీతలాధ్యక్షుఁ                        డిట హైమధన్వియుఁ జటులపటహ మురజమర్దలరావములు మిన్నుముట్టఁగ                        గన్యకాసహితుఁడై కతిపయప్ర

⁠