మహాభారత తత్వక ధనము చుండగా ఆవును వచ్చి వ్యాసులవారి గోదార్చి ననియు ఈ మంత మును భీష్ముడు ధర్మరాజుకో జెప్పి ననియు " ఈ వాతలు ముసురు పూర్వమే నిర్వాణను ను పొందినపుడు మరల పరిశుభగ్గరకు వచ్చుట, భాగవతము చెప్పుట అసంభవము కనుక భాగవతము వ్యాసకృతము కాదని ప్రతివాదులు తేల్చిరి. వారి కొకింత చెప్పవలెను, శుక యోగి కప్పుడు దేహత్యా.. " లేదు. 'దేహముతోడనే యోగసిద్ధిని బట్టి పద్మశ్యుడయ్యెను, కాకము చూసుకు ---- “లో కేషం సగ్వధూ కొని వడ్యాను న సంశయః | పశ్యన్తు యోగ వీగ్యం మీ సర్వే దేవా సృహర్షి 2: 3 అన౦తః ప్రభావను దర్శయిత్వా స్తదా ! గుజా" సంత్యజ్య శబ్దాదీ పద మభ్యగమ త్పరమ్ ! మహిమానంతు తం దృష్ట్వా పుత్ర స్యామిత తేజసః | నిషసొద గిరివ సే పుత) మేవానుచి స్తయః ! పినాళహస్తో భగవాను నభ్యాగచ్ఛత త మువాచ మహా దేవ సాంత్వపూర్వ మిదం వచః | అగ్నే ర్భూమే రపాం నాయో రంతరిక్షన్య చైవ హ నీర్యేణ సదృశః పుతః పురా మత్త స్వయా వృతః ! స గతిం పరమాం పోయే దుష్ప్ర మజి తేల్షియై; } దైవ తై రపి విపర్దేశం త్వం కి మనుశోచసి ! ఛాయాం స్వపుత సదృశం సర్వతో, నపగాం సదా ! దక్ష్యసే త్వం చ లో కే.సిక్' మతసాదా స్మహామునే |" యోగ ప్రభావముచే సర్వభూతముల యందు ప్ర వేశింతు సని యాపభావము జూపి యంత 'రిశుడైన శుకుని మహి ఈ వచనములం
