పుట:మత్స్యపురాణము.pdf/92

మత్స్యపురాణము

89

⁠

తద్వాసుదేవార్పితప్రణామంబులు        ప్రార్థితహరిపాదతీర్థసేవ పరమవైష్ణవదీప్రపాదాంబురుహపూజ        దానంబు సత్యంబు దమము శమము సంతతాచారవిధియును సాత్వికంబు ధ్యానమార్జవమ క్రోధ మతిముదంబు ననఁగ నివి భాగవతమానవావళికిని మోక్షసంప్రాప్తికరధర్మములు తనూజ!

⁠ 131

క.⁠

ఏకర్మంబున నరులకు నాకస్మిక మాగతంబు లగు రోగంబుల్ చేకొని తద్వృత్తాంతము లోకాధిప తెలుపవలయు లోకశరణ్యా!

⁠ 132

క.⁠

అని మునివర్యుఁడు పలికిన విని పద్మభవుండు హసితవిమలాననుఁడై తనయున కిట్లనియెను నె మ్మనమున సంతోష మొదవ మాన్యచరిత్రా.

⁠ 133

వ.⁠

అదియెట్లనిన.

⁠ 134

సీ.⁠

మహిఁ బుండరీకాక్షమందిరంబులయందు        వీఁక శిరోజముల్ విప్పుకొనిన గురుమాతృపితృదేవధరణిసురోత్తమ        ప్రతతికిఁ జేయమి వందనములు ప్రేమతో హరికి నర్పింపని పుష్పముల్        తడయక శిరముపై ముడుచుకొనినఁ దత్పాదతీర్థముల్ ధరియింపనొల్లక        దూరమార్గంబునఁ దొలఁగి చనినఁ బాపసంయుక్తివలనను బ్రాప్తమగును బార్శ్వికంబును నాస్ఫోటబాధ మఱియు

⁠