పుట:మత్స్యపురాణము.pdf/82

79

మత్స్యపురాణము

⁠

నాక్షణంబునఁ దద్గర్భమందు నిలిచె దేవలునివీర్య మధికప్రదీప్త మగుచు.

⁠ 80

వ.⁠

ఇట్లు సత్యవతి స్మృతిపూర్వకంబుగాఁ బ్రారబ్ధంబగు గర్భంబు ధరియించి దశమమాసంబున శుభలగ్నంబునఁ గుమారునిం గాంచిన దేవలుడు తత్కు మారునిం గనుంగొని పితౄణమోచనం బయ్యెనని హర్షంబున నుప్పొంగి యబ్బాలకునకు జాతకర్మాదికృత్యంబులు దీర్చి సుభద్రుండను నామంబిడిన నాతండు శైశవంబు విడిచి యుపనయనాదిసంస్కారంబుల సంస్రృ తుండై వేదశాస్త్రంబు లభ్యసించియుఁ బితృమాతృవేదదేవతానిందకుండై కౌమారంబు నతిక్రమించి యౌవనవయఃపరిపూర్ణుండై కామక్రోధాదివశంబు నొంది సంచరించుచు నొక్కనాఁడు తత్పురాంగణంబునం గలుగు నారామం బునకుం జని యందు సంచరించుసమయంబున.

⁠ 81

సీ.⁠

మరుశరంబులరీతి మెఱుఁగులై వెడలెడు        కలికిచూపులమోము తొలకరింప నునుపులై బిగువులై ఘనములై తెలివొందు        కుచము లంచితలీల గునిసియాడ నతులలాక్షారసాంచితపాదయుగళంబు        జఘనభాగంబును సందడిలఁగ గమనవేగోద్భూతగంధవాహముచేత        దుసిగి పయ్యెదకొంగు దూలియాడఁ బట్టు బిగిదప్పి తనచేతిపారువంబు తద్వనాంతరసహకారతరువుకడను వ్రాల నీక్షించి పరువుతో వచ్చె నటకుఁ దలపుకదలిక నొక్కమాతంగయువతి.

⁠ 82

వ.⁠

ఇట్లు తదారామమధ్యంబున కతిత్వరితగమనంబునఁ జని యాచండాల భామిని వయోరూపలీలాపరిపూర్ణుఁడగు విప్రకుమారునిం గనుంగొని.

⁠ 83

సీ.⁠

కొనగోళ్ళఁ బుష్పముల్ గోయునెపంబునఁ        గర మెత్తి కక్షభాగంబుఁ జూపు వదలిన వలిపపయ్యెద కేలఁ దొలఁగించి        పాలిండ్లనునుజాయ బయలుపఱుచు

⁠