పుట:మత్స్యపురాణము.pdf/71

68

తృతీయాశ్వాసము

ఉ.⁠

కన్నుల నీరు నించుచునుఁ గందఁగనేల లతాంగి యోశుభా భ్యున్నతమూర్తి నీ వమృతపూర్ణమహాకలశంబునందు సం పన్ననయౌవనంబులకుఁ బాత్రమవై జనియించి తట్టి నిన్ సన్నుతి సేయఁగాఁ గలరె సర్వజగంబుల దేవమానవుల్.

⁠ 29

చ.⁠

సురలు నుతింప భూసురులు సొంపుగ వందన మాచరింప దు ష్కరకలుషౌఘసంహరణకారణరూపమవై జగంబులో నొరులకుఁ జూడ శాఖిక్రియ నుండినఁ బుష్పదళచ్ఛలంబునం దిరముగ మూర్థభాగమున నేను ధరించెద నిన్ను మానినీ.

⁠ 30

క.⁠

ఎచ్చట నీవు జనింతువు చెచ్చెరఁ దరురూప మంది సిరులు దలిర్పన్ మచ్చిక మదిఁ దలఁకొన నే నచ్చట విహరించువాఁడ నంభోజాక్షీ!

⁠ 31

సీ.⁠

నవకిరీటమున కన్నను వాసిగా మౌళిఁ        బాదుగా ధరియింతు నీదళంబుఁ దెలివితో గుండలంబులభాతి శ్రుతులందు        నేర్పుతో ధరియింతు నీదళంబు దామంబులందు నుద్దామంబుగా గ్రీవ        నియతిమై ధరియింతు నీదళంబు నురమున సవతైన సిరితోడ సరివొంద        నిగుడించి ధరియింతు నీదళంబు నదియునుంగాక భువనత్రయంబునందుఁ బాదపాకృతిఁ దొల్చు నీపాదమూల మున రమాకాంతతోఁగూడ మోద మలరఁ గ్రీడ సేసెదఁ బూబోఁడి ప్రేమ మలర.

⁠ 32

క.⁠

నినుఁ బూజించిన జనులకు ననుమానము లేక కలుగు నస్మత్పురసా ధునివాసజనితసౌఖ్యము వనజాయతలోలనయన వర్ణింపంగన్.

⁠ 33