పుట:మత్స్యపురాణము.pdf/27

24

ప్రథమాశ్వాసము

వ.⁠

ఇవ్విధంబున స్తుతిపూర్వకంబుగా నే నిన్నవించిన వచనంబు లాకర్ణించి మందస్మితవదనుం డై దశనద్వుతు లధరంబుపై దళుకొత్తఁ గూర్మిసలు పుచు నట్టి పరమతేజోమయమూర్తి న న్నవలోకించి యిట్లనియె.

⁠ 112

సీ.⁠

కమలజ విలసిల్లు గాఢాంధకారసా         గరమునఁ దిరుగ నొక్కటి క్షణంబు కాలంబు చనియెఁ దత్కాలంబు నీకును         వేయేండ్లు నై తోఁచె విస్మయముగ నాతమోరూపమై నదియె మన్మాయాప్ర         భావంబు దాసనే ప్రబలె జగము మోహాంధ మై నాశమును నుద్భవంబును         నొందు నకుంఠితోద్యోగసరణి

⁠

గీ.⁠

నచట నీ చేత దృష్ట మై నట్టి పురము మన్నివాసంబు వైకుంఠమందిరంబు చతురతత్పురమధ్యమాంచితము లైన ధరణిధరములు నాల్గు వేదంబు లనఘ!

⁠ 113

శా.⁠

నీ వీ తత్వ మెఱుంగు మబ్జభవ యే నీకుం బ్రవచించెదన్ భావంబందు మదీయపాదయుగళీభక్తిప్రసన్నాత్ములై ధీవర్యుల్ గతపాపు లై యమరు లై దివ్యాకృతిప్రఖ్యులై యా వైకుంఠపురంబు నొందుదురు నిత్యానందసంపన్నులై.

⁠ 114

క.⁠

ఆ దివ్యనగరినడుమను బాదుగ విలసిల్లు రత్నపర్వతములు వేదంబులు నీ విఁక విను ప్రాదుర్భూతంబు లందుఁ బద్మజ జగముల్.

⁠ 115

గీ.⁠

అట్టి వేదరాసు లగు సత్స్వరూపంబు లందు నిశ్చితార్థ మాచరించి చనఁగ నేర్చు మనుజు లనిమిషాధిపవంద్యు లగుచు ముక్తిఁ బొంద నరుగువారు.

⁠ 116