పుట:మత్స్యపురాణము.pdf/25

22

ప్రథమాశ్వాసము

క.⁠

కనుగొంటి నట్టి పట్టణ మున వివిధమణిప్రభాసమూహంబులచే తను మిన్నుముట్టి తనరెడు ఘనశైలము లొక్కనాల్గు కమనీయము లై.

⁠ 103

వ.⁠

ఇ ట్లఖిలమంగళాశ్రయం బై యతివిస్తృతం బగు తత్పురంబునం గలుగు విశేషంబులం గలయ నవలోకించి తత్పురవాసులచేత జాతివిహీనునిచం దంబున నసంభాషితుఁడ నై హృదయజనితసంతాపంబునం గుందుచు నంత నొక్క విజనప్రదేశంబున సమాసీనుండ నై క్రమ్మఱఁ దత్పుండరీ కాక్షప్రసాదంబున సుజ్ఞానంబు నొంది నయనంబులు ముకుళితంబు సేసి బాహ్యంబు మఱచి హృదయపద్మంబునఁ బూర్వదృష్టం బగు నప్పరమపు రుషుని దివ్యమంగళవిగ్రహంబు ధ్యానంబు సేయుచుఁ దదాయత్తచిత్తుండనై.

⁠ 104

సీ.⁠

ఓ పుండరీకాక్ష! యో జగన్నాయక!         యో సుదర్శనహస్త! యో ముకుంద! యో రమాధీశ్వర! యో భక్తమందార!         యో నిత్యకల్యాణ! యో కృపాత్మ! యో సత్యసంకల్ప! యో సర్వలోకేశ!         యో కౌస్తుభాంకిత! యో పరేశ! యో కైటభాంతక! యో మంగళాకార!         యో వైభవాశ్రయ! యో పవిత్ర! యో సదానందమయరూప! యో గుణాఢ్య! యో సహస్రార్కసమతేజ! యో నిధీశ! యో ధరాధరధారణా! యో విశాల! భక్తుఁ డగు నన్ను దిగనాడఁ బాడి యగునె?

⁠ 105

చ.⁠

తిరమున మీగుణంబులు నుతింపక మోహవిమోహితుండ నై తిరిగితి బెక్కువర్షములు దీనుఁడ నై విపులాంధకారసా గరమున ఘోరసాధ్వసవికారసమన్వితమానసుండ నై సిరులు దలిర్ప నింక దయసేయుము నన్ను రమామనోహరా!

⁠ 106