Jump to content

పుట:మత్స్యపురాణము.pdf/162

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

పంచమాశ్వాసము

159


సంతుష్టమనస్కుండై శౌనకుండు మఱియు నిట్లనియె.

154


మ.

హరిరూపంబులు వేదజాలములు తద్వ్యాపారముల్ సూటితోఁ
బరగించున్ గరిమంబు లేక కుమతుల్ భావించి దుష్ప్రజ్ఞలన్
దఱచై తద్గ్రథితార్థమధ్యసరణిం దర్కించి దుర్మార్గసం
చరులై మోక్షము నొందలేక ఘనతన్ సంసారనిర్మగ్నులై.

155


ఉ.

ఆనుక శత్రుపౌరుషము లౌ ననకుండినఁ దన్నిహంతృస
న్మానసనాథకీర్తులు దినంబును వృద్ధిని బొంద వట్లనే
జ్ఞానముచేతఁ గర్మములు సంక్షయ మందెడుచోట వేదముల్
జ్ఞానమహత్త్వముం దెలుప సన్నుతిసేయును గర్మయోగమున్.

156


సీ.

వేదాంతవేద్యుని విశ్వసంపూర్ణుని
        సద్గుణధాముని సత్యచరితుఁ
బద్మజపద్మారిపద్మాప్తవంద్యుని
        బరమయోగీంద్రహృత్పద్మనిలయు
నఖిలలోకశరణ్యు నాదిత్యశతకోటి
        నిర్మలకాంతిసన్నిభశరీరుఁ
గమలాలయానాథుఁ గరుణాసమన్వితు
        నంబుజదళనేత్రు నమరసేవ్యు
దివ్యభూషావిభూషితు దేవదేవు
శంఖచక్రాబ్జవరగదాశార్ఙ్గహస్తు
నాదిమూర్తిని నఖిలవిఖ్యాతచరితు
విష్ణుఁ దలఁపుము మునివర్య! వేడ్కతోడ.

157


క.

సత్యముఁ జెప్పెద హరియే
నిత్యం బన్యంబు మాని నీ వావిభునిన్
అత్యంతభక్తితోడుత
నిత్యము మదిఁ దలఁపు మనఘ నియతుఁడ వగుచున్.

158


క.

ఏ వే మైనను మఱవక
భావంబునఁ దన్నుఁ దలఁచు భక్తుల కెల్లన్
శ్రీవిభుఁ డొసఁగును దయతోఁ