పుట:మత్స్యపురాణము.pdf/155

152

మత్స్యపురాణము

గీ.⁠

సంతతానపాయసంపత్కరంబును సకలధర్మములకు సాధనంబు దేవమిళితమత్పురావాసహేతువు కృతము నదియ సుగుణకీర్తనంబు.

⁠ 113

వ.⁠

మఱియు శిలాదారుమయంబు లైన ప్రతిమావిశేషంబులు నిల్చి యందు మదీయాకారంబు భావించి పూజాదిక్రియ లొనర్చుటయు మత్ప్రీతిగా య జ్ఞంబు లాచరించుటయు మదర్పితంబులుగ దీనులయెడ దానంబులు సేయుట యును బుణ్యతీర్థంబుల యందు స్నానంబును దీర్థయాత్రయు మొదలైనయవి జ్ఞానంబునకుఁ గారణంబులు. అట్టి సుజ్ఞానసమేతుండైన మద్భక్తుండు బా హ్యవస్తు మోహంబుఁ బరిత్యజించి ధ్యానయోగంబున స్వసంమేధ్యసుఖం బ నుభవించుచు నాత్మారాముండై వర్తించునట్లు గావున నిత్యనైమిత్తికకా మ్యనిషిద్ధకర్మంబులఁ ద్యజించి.

⁠ 114

చ.⁠

వరుస మదీయదాసజనవర్గములోపల నగ్రియుండవై సురనరనాగలోకములు చొచ్చి విశేషములైన ఠావులం దిరుగుచు మద్గుణాకలితనిర్మలగీతములెల్ల వైణిక స్వరముల గానముల్ సలుప సంతసమందుదు నేను భూసురా.

⁠ 115

వ.⁠

అని యీచందంబున లక్ష్మీవల్లభుం డాన తిచ్చి తొల్లిటి యట్టివిగ్రహంబు ధ రియించి సువర్ణవేదికామధ్యంబున నిలిచె. నంత నారదుండును బహ్మానంద సంపన్నుండై యాపుండరీకాక్షవిగ్రహంబునకుఁ బ్రణామం బాచరించి జీవన్ము క్తుండై హరినామస్మరణంబు సేయుచు విష్ణుభక్తిపరిపూరితాంతరంగుండై క ర్మయోగంబుఁ బరిత్యజించి జ్ఞానమార్గంబున సంచరించుచునుండె నని నారా యణమునాంద్రుఁ డీప్రకారంబున నారదుజన్మవృత్తాంతంబు సెప్పిన విని శౌ నకుం డిట్లనియె.

⁠ 116

క.⁠

వేదానధికారులకును మోదంబున నాచరింప ముఖ్యము లగు త ద్వేదోక్తము లగు కర్మము లాదరమున నాన తిమ్ము హర్షం బొదవన్.

⁠ 117