పుట:మత్స్యపురాణము.pdf/150

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

పంచమాశ్వాసము

147


నభినవవరకిరీటాంగదహారాది
        దివ్యభూషణములు దేజరిల్లఁ
బీతనిర్మలవస్త్రపరీతుఁ డగుచుఁ
గంతుశతకోటిసుందరాకారుఁ డగుచుఁ
బుండరీకాక్షుఁ డచటఁ దద్భూసురేంద్రు
కడకుఁ జనుదెంచె దేవతాగణము వొగడ.

91


వ.

ఇట్లు పుండరీకనయనుం డైన లక్ష్మీవల్లభుండు పులహునకుఁ బ్రత్యక్షుం
డైన యంత నతండు తన్మహాత్ముని దివ్యాకారం బవలోకించి హర్షపులకిత
దేహుం డై ప్రణతిపూర్వకంబుగా నిట్లనియె.

92


చ.

సరసిజసంభవాదినుతచంద్రదివాకరనేత్ర! సద్గుణా
కర! కమలాలయాకరయుగస్థితకుంకుమముద్రితాంగ! సం
గరతలయాతుధానబలగర్వవినాశక! సర్వభూషణా
పరిమితకాంతిరంజిత! కృపాసముదంచిత! భక్తవత్సలా.

93


మ.

ధనధాన్యంబులు గోలుపోయి నిజపుత్త్రభ్రాతృవర్గంబుచే
తను రోషంబున వెళ్ళఁగొట్టఁబడి యాత్మన్ దుఃఖయుక్తుండ నై
చని నానావిధతీర్థతోయముల సుస్నాతుండ నై యిచ్చటన్
గనుఁగొంటిం గమలాక్ష మిమ్ముఁ గృతసత్కర్మంబునన్ మాధవా.

94


క.

భవదంఘ్రియుగళభక్తియు
భవదీయులతోడి చెలిమి ప్రబలెడు వేడ్కన్
భవమందలి వైరాగ్యము
భవహర కృప సేయవలయుఁ బన్నగశయనా.

95


వ.

ఇట్లు నామత్రయమంత్రజపప్రభావుం డగు పులహుండు విన్ననించిన
యంత లక్ష్మీకాంతుం డగు గోవిందుఁ డతనికి సుస్థిరం బగు సంపదయు
ను దానధర్మపరోపకారసమర్థం బగు బుద్ధియును నిశ్చలంబగు నిజపాదాం
భోరుహయుగళభక్తియును గృప సేసి యాసువర్ణపుష్కరిణీతీరంబునను
బరమమూర్తి లోకానుగ్రహంబునకు నై మరకతశిలాస్వరూపంబుఁ గైకొని
శతకోటిమన్మథాకారుం డై హేమమండపమధ్యంబునఁ గల్పమహీరుహ