పుట:మత్స్యపురాణము.pdf/129

126

చతుర్థాశ్వాసము

సీ.⁠

మునుకొని ప్రణవాదులును నమోంతములునై         తెలివొందు లక్ష్మీశుదివ్యనామ ములు వేడ్క నొడువుచుఁ దులసీదళంబులు         పదియేను బూజింపఁ బద్మనాభుఁ. డఖిలపాపంబుల నడఁచు నేకాదశీ         వాసరంబున రమావాసుఁ డపుడ చెఱుచును గాంచనప్తేయాదిదోషముల్         దళముల నూటఁ దత్కమలనాభుఁ డంతమీఁదట ఫల మెల్ల నంబుజాక్షు పురములోపల మణిగణస్ఫురితకల్ప భూజసుమవాసనాపరిపూర్ణనిత్య నిరుపమానైకసౌభాగ్యనిలయ మనఘ.

⁠ 166

క.⁠

హరివాసరమున నన్నము పరితృప్తి భుజించు టెల్లఁ బానగృహమునన్ సురతోడుత గోమాంసము వెఱవక భుజియించునట్ల వీక్షింపంగన్.

⁠ 167

గీ.⁠

అనుపనీతు లగుచు నజ్ఞులై తిరిగెడు పంచవత్సరముల బాలకులకు వృద్ధరోగులకును వీక్షింపఁజెందదు విష్ణువాసరాన్నవృజిన మరయ.

⁠ 168

సీ.⁠

భూదేవగురువిత్తములు హరించిన నైన         సంతతానాచారసహితుఁ డైన బ్రహ్మహత్యాదిపాపములఁ జెందిన నైన         గురుభామినీబాలగోఘ్నుఁ డైనఁ జండాలకామినీసంగతుం డైనను         దఱచుగ మధుపాననిరతుఁ డైనఁ

⁠