Jump to content

పుట:మత్స్యపురాణము.pdf/122

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

మత్స్యపురాణము

119


ప్రకటములు సేయనందునఁ బ్రజల కెల్ల
సంశయంబొదవు హృదయాబ్జంబులందు.

128


క.

ఈరీతి సంశయంబుల
మీరి జనుల్ బెగడుపడినమృగములకరణిన్
నేరుపుసెడి పలుతెఱఁగుల
జాఱుదు రెఱుంగంగలేరు సన్మార్గంబుల్.

129


గీ.

జాడఁ దప్పినట్టి జను లెల్ల భ్రాంతులై
తిరుగుచున్నయట్లు దివిజులైన
మముఁ దలంపరేని మహిమీఁద వారలు
మేటిసంసృతులను మెలఁగువారు.

130


క.

నలినోదరుఁ డగు నను మదిఁ
దెలియక యీజీవకోట్లు తిరుగన్ జననం
బులఁ బొందఁగఁ జనునప్పుడు
నిలుచును నెడతెగక సృష్టి నిర్విఘ్నముగన్.

131


క.

అది యెఱిఁగి మీరు ముక్తి
ప్రదమగు మన్మతము దాఁచి మనుజుల కెల్లన్
విదితము సేయక మదిలో
ముదమునఁ దెలియంగవలయు మునివరులారా.

132


గీ.

కర్మమార్గమందు ఘనులైనవారికి
ముక్తి గోరునట్టి భక్తులకును
నిలిచి తొలఁగ నట్టి నిశ్చలజ్ఞానంబు
గురుఁడ నగుచు నేనె కుదురుపఱుతు.

133


వ.

అని పుండరీకాక్షుం డానతిచ్చినక్రమంబు నీ కెఱింగించితి; నట్టి భాగవత
ధర్మంబులు దెలియఁ బద్మభవాదుల కైనను శక్యంబులు గావు; ఈ జగంబు
తద్విష్ణుమాయామోహితంబై ప్రవర్తించు; నతని గుణవ్యాపారపౌరుషం
బులు వినుతించువారు సాయుజ్యంబు నొందుదురని పలికి మునీంద్రుం డి
ట్లనియె.

134


గీ.

ఒక్కమంత్రరాజ ముపదేశ మిచ్చెద
నది జపంబు సేయు మంబుజాక్షుఁ