Jump to content

పుట:మత్స్యపురాణము.pdf/120

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

మత్స్యపురాణము

117


సీ.

హరియె దైవంబని యాత్మలో మును లెల్ల
        నెఱిఁగియుండియు వారు వెఱపు గలిగి
తొల్లి ప్రత్యక్షమై తోయజాక్షుం డాన
        తిచ్చినక్రమమెల్ల వీక్ష చేసి
ప్రబలు వైష్ణవనిరూపణమున నీసృష్టి
        విఘ్నసంయుక్తమై విరియుననుచు
మతివిశేషమున దుర్మతయుక్తి సంయుక్త
        బాహ్యవాదంబులఁ బ్రబలికొనుచు
వడిఁ జరాచరరూపవిశ్వంబు నెల్ల
మోహపఱుచుచు నిజమైన ముక్తిసరణి
సత్యపరులకు నైన సజ్జనులకైనఁ
దెలుప రొరులకు సుజ్ఞానలలితహృదయ.

119


వ.

అట్లు గావునఁ గర్మాచారసమేతులును వైరాగ్యసంయుక్తులును సుజ్ఞానసమే
తులును నగ్రగణ్యులును నైన మునీంద్రులు శాపానుగ్రహసమర్థులై
మోక్షంబునందుఁ గృతనిశ్చయులై ముక్తు లనంబరఁగి భోగవాంఛారహితు
లై తత్తద్ధామంబులయందు శాంతులును దాంతులును వైరాగ్యసంయుక్తులు
ను నైన పరమపుణ్యులకు వైష్ణవం బగు మార్గం బుపదేశించుచుఁ బ్రవర్తిం
తు రని చెప్పినఁ గపిలునకుఁ బుండరీకుం డిట్లనియె.

120


క.

వనజాక్షుఁడు తత్పూర్వం
బున నేమని యానతిచ్చె ముద మలరఁగఁ ద
న్మునివరులకు నీభువనం
బనుమతిఁ జెడుటెట్లు వైష్ణవాగ్రమతమునన్.

121


క.

వనరుహనాభుని యానతి
యన నెయ్యది తెలివి మెఱయ నతిరభసమునన్
మునినాథ యీవిచిత్రము
వినుపింపుము హృదయమందు వేడ్క దలిర్పన్.

122


వ.

అనిన రాజునకు మునివర్యుం డిట్లనియె.

123


సీ.

వినుము భూవర పూర్వమున రమాకాంతుండు
        వేడ్క మనస్సృష్టివిదితముగను