Jump to content

పుట:మత్స్యపురాణము.pdf/114

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

మత్స్యపురాణము

111


ఉ.

కాలముచేత వంచితుఁడు గాక దయాపరిపూరితాక్షుఁడై
నాలుకఁ బుండరీకనయనప్రియనామము లెల్లకాలమున్
లీల నుతించు మర్త్యుఁడు నిలింపులు గొల్వఁగ ముక్తినొందుఁ ద
త్కాలుని కాలదండహతిఁ గందక వేడ్క దలిర్ప భూవరా!

97


సీ.

వేదంబులెల్ల శ్రీవిభునిరూపంబులై
        వివిధధర్మాచారవిధులనెల్ల
విస్తరింపఁగనైన వీక్షించి తద్గ్రథి
        తార్థముల్ కుమతు లన్యముగఁ జేసి
విధినిషేధంబులు వివరింపనొల్లక
        కర్మవైగుణ్యముల్ గనఁగలేక
మహిని సర్వజ్ఞాభిమానసంయుక్తులై
        ఖ్యాతి తత్ఫలముగ నాదరించి
విష్ణువిరహితముగ దుష్టవృత్తి దనరి
భూతతృప్తిగ యాగముల్ పూని చలిపి
పెంపు దలకొన ముక్తి సాధింపలేక
తిరుగ జన్మవ్యయంబులం దెమలువారు.

98


సీ.

ఫలసమేతంబైన పాదపం బీక్షించి
        సత్వహీనుండైన సత్వరముగ
నాయాససంయుక్తుఁ డయ్యుఁ దద్వృక్షాగ్ర
        మారోహణము సేయునట్టినరుఁడు
వట్టిమ్రాఁ కెక్కఁగ వాంఛిపఁ డట్లుగ
        బుధులు భోగప్రాప్తిఁ బొదలుకొఱకు
ననయంబుఁ గామ్యకర్మాగారనిరతులై
        శాశ్వతనిలయంబు జాడ విడిచి
తత్ప్రయుక్తంబులుగ వాంఛితములఁ బొదవి
దేవభూముల వసియించి తిరుగ వసుధ
పై మహాహీనమాతృగర్బములఁ జెంది
యుద్భవంబును నాశంబు నొందువారు.

99