పుట:మత్స్యపురాణము.pdf/102

మత్స్యపురాణము

99

చ.⁠

జనపతి వంచు ని న్ననఁగఁజాలము ధాత్రి విరోధిసైన్యముల్ పనుపడి కార్ముకోచ్చలితబాణపరంపరఁ ద్రుంచివైచి సం జనితయశంబు నొందుటయె శాస్త్రముగాక మదాశ్రమస్థలం బున వసియించునట్టి మృగమున్ వధియింపఁగ నీకుఁ బంతమే.

⁠ 29

గీ.⁠

వనములోనఁ బూరి వలసినట్టుగఁ గొని నీడ లైనచోట నిలిచియున్న మృగముఁ బోవనీక తెగి నొంపఁ గారణం బేమి గల్గె నీకు భూమిపాల?

⁠ 30

క.⁠

అపమతి యై క్రోధంబున నపరాధముఁ జేసినట్టి హరి సుతు నైనన్ శపియింపనోపఁగల నన్ గపిలుండని యెఱుఁగవలదె క్రమ మొప్పంగన్.

⁠ 31

సీ.⁠

నిద్రయు నాహారనియతియు భయమును         నిధువనంబునునాఁగ నివ్వి సర్వ జంతువులకుఁగూడ సంతతధర్మంబు         లై ప్రవర్తించుచో నందు నరుఁడు బుద్ధి నత్యధికుఁ డై భువనంబులోపల         సత్వాదిగుణసమాజంబుతోడ నుద్బోధితంబు లై యొదవెడు కామరో         షాదులఁ గుదియంగ నాఁపలేక చిత్త మెట్లైనఁ బరపుచుఁ జెంగలించి కాల మాసన్నమని సూటి గానలేక చింత సేయక పరుల హింసించి యందు కతన సంతుష్టిఁ బొందు సంతతముఁ దలఁప.

⁠ 32

ఉ.⁠

ఎందఱు రాజు లేని చని రీవసుధాతల మెల్ల జీవుఁ డిం దెందఱ కాత్మజుం డగుచు హీనకుయోనుల సంభవింపఁ డీ పొందిక గానలేక మదపూరితనేత్రుఁడ వై మదాశ్రమం

⁠