పుట:మత్స్యపురాణము.pdf/101

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

చతుర్థాశ్వాసము

98


గీ.

శరము వింటఁ దొడిగి జననాథుఁ డచ్చోటఁ
దన్మృగంబుగళముఁ దగులనేయ
నది మునీంద్రుకడకు నరిగిన యతఁ డంత
దానిఁ జూచి రోషతప్తుఁ డగుచు.

21


చ.

సరసిజసంభనాదిసురసంఘము లైన మదాశ్రమంబునన్
దిరిగెడి కీటిపోతమును దేఁకువతో వధియింపలేనిచో
సరగున నీమృగంబు నతిసాహసవృత్తి వధించె నెవ్వఁ డా
పురుషుని నిట్ల సేతునని భూసురవర్యుఁడు కోపదీప్తుఁ డై.

22


గీ.

హరిణ మేగుదెంచు నా జాడఁ దప్పక
పుండరీకుఁ డున్నభూరుహంబు
కడకుఁ జన నతండు గని నమస్కారాది
కృత్యముల్ ఘటించి కేలు మొగిచి.

23


వ.

సాంత్వనవాక్యసమేతంబుగా నిట్లనియె.

24


గీ.

పుండరీకుఁ డనెడు భూపాలకుండ ని
త్యప్రతాపనగర మాశ్రయంబు
వేఁట వచ్చి యెండ వెట్టది ఘనమైన
దాహ మొదవునంతఁ దత్తఱమున.

25


మ.

అరదం బెక్కి జలంబు గ్రోలుటకు నే యత్యంతవేగంబునన్
మురువై యిచ్చటి కేగుదెంచి కమలామోదాశ్రమస్థాంబువుల్
పరిపూర్ణంబుగఁ ద్రావి యంతట భవత్పాదాంబుజద్వంద్వసే
వరతిం గోరఁగ నయ్యభీష్ట మెదురై వచ్చె న్మునీంద్రోత్తమా!

26


మ.

ఘనపాపోన్నతుఁడన్ దయారహితుఁడన్ గాలక్రియాశూన్యుఁడన్
ధనపుత్త్రాప్తగృహాదిమోహరతుఁడన్ దర్పాంధుఁడన్ సత్యవా
క్యనయజ్ఞానవిహీనుఁడన్ జపలుఁడన్ గాఠిన్యపాపాత్ముఁడన్
నను మన్నింపఁగ నీకుఁ బంతము మునీంద్రా! లోకరక్షామణీ!

27


వ.

అని నమస్కారపూర్వకంబుగాఁ బలికిన వచనంబు లాకర్ణించి యామహీ
వల్లభునకు మునివర్యుం డిట్లనియె.

28