126
శ్రీ భీమేశ్వరపురాణము
| యందు మిహిరుం డుండఁగను, ఫాల్గునమాసంబున నుత్తరానక్షత్రంబున మీనరాశినిం దినకరుం డుండఁగను, బూర్వోక్తప్రకారంబున శైవవ్రతాచారంబులు నడపిన మనుజుండు, పాతకంబులవలన విముక్తుండగును; వెండియు యజ్ఞతీర్థం బను తటాకంబు సకలతీర్థరాజంబు. | 30 |
సీ. | మేషరాశిస్థుఁడై మిహిరుఁ డుండగఁ బర్వ, తిథి స్నాతు డగుచుఁ దత్తీర్థమందుఁ | |
తే. | దప్ప కాషాఢసితచతుర్దశిని సింహ, కన్యలను సూర్యసంగమకాలమునను | 31 |
తే. | భానుమంతుండు తులమీఁదఁ బవ్వళింప, యజ్ఞకుండతటాకంబునందుఁ గ్రుంకి | 32 |
క. | ఆదిత్యుఁడు వృశ్చికమునఁ, బాదం బిడినట్టివేళఁ బావనతిథి సూ | 33 |
తే. | ఇనుఁడు కోదండరాశియం దెక్కియుండ, రుద్రనక్షత్రమునను మర్త్యుండు నియతి | 34 |
తే. | మకరరాశిస్థుఁడై భానుమంతుఁ డుండఁ | 35 |
క. | మాఘమునఁ గుంభరాశి ని, దాఘద్యుతి యుండ సప్తతాపపవాహి | 36 |
తే. | ఫాల్గునంబున నుత్తరాఫల్గునినిని, మీనరాశిని సూర్యుండు మెలఁగుచుండ | 37 |
మ. | ప్రతివేళం దగ మర్త్యుఁ డీక్రియం జరింపంబాడి యంగీకృత | 38 |
క. | కనకం బణుమాత్రంబై, నను దక్షారామనగర నైకటికమహా | 39 |