పుట:భీమేశ్వరపురాణము.pdf/138

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

120

శ్రీ భీమశ్వరపురాణము


సీ.

చైతన్య మెప్పుడు సర్వంబుఁ దానయై, విలసిల్లుచుండు నవ్వేళఁ గాని
విశ్వభూతములను వీక్షించుఁ దనయందుఁ, బరిపాటి నెప్పుడప్పాటఁ గాని
సకలభూతములకు సంతసంబునుఁ బొంది, యెపుడు నర్తించుఁ దా నపుడు గాని
యఖిలలోకములకు నధ్యక్షుఁ డైనను, నధ్యక్షుఁ డెప్పుడయ్యదనఁ గాని


గీ.

తన్నుఁ గేవలమాత్మగాఁ దలఁచి యిష్ట, మతిశయము దృఢముగఁ జూచునపుడు గాని
జన్మదుఃఖజరావ్యాధిశాంతికరము, బ్రహ్మవిజ్ఞాన మూరక పట్టువడదు.

185


గీ.

జ్ఞానసంపదఁగాని మోక్షంబు లేదు, కర్మశతమున నేని యో నిర్మలాత్మ!
జ్ఞానమనఁగ వేదాంతవిజ్ఞాన మబల!, యితరవిజ్ఞాన మజ్ఞాన మెంచి చూడ.

186


క.

జ్ఞానాభ్యాసం బల్పంబైన మహాపాతకముల హరియించును గం
జానన! దీపంబించుక, యైనను హరియించుఁ గాదె యంధతమంబుల్.

187


గీ.

వహ్ని సందీప్తమై మహాననమునందు సరసనీరసతరుల భస్మంబు సేయు
బ్రహ్మవిజ్ఞానమును నట్ల ప్రజ్వరిల్లి, శుభము నశుభము నొకటిగా సుడిసికాల్చు.

188


గీ.

జలజపత్రంబు తనమీఁదఁ జల్లియున్న, యుదకబిందులతోఁ గూడకున్నయట్లు
బ్రహ్మవిజ్ఞాని తనమీఁదఁ బడినయట్టి, విషయమలమునఁ బడకుండు విమలచరిత.

189


గీ.

భక్షితం బైనవిష మెల్లఁ గుక్షి నఱుగు, విమలమణిమూలమంత్రౌషధములచేత
ననుభవించినవిషయంబు లట్లయఱుగు, బ్రహ్మవిజ్ఞానమునఁ జేసి పరవ మునికి.

190


శా.

పూవుంబోణి! విశాలలక్ష్మి గనుచుం బుష్పంబు మూర్కొంచు వీ
ణావాద్యంబులు వించు నిష్టమధురాన్నం బర్థి సేవించుచు
న్వేవేభంగుల నిల్చుచు న్నడచుచు న్నిద్రించుచో యీశ్వరా!
నీవే కర్తవు సు మ్మటన్న పురుషు న్వేధింప వేదోషముల్.

191


గీ.

జ్ఞానవైరాగ్యసంపన్నుఁ డయిన పెద్ద, నెఱుఁగలేక యపహసించు నెవ్వఁడేని
వాఁడు గాల్పంగఁబడుఁ దీవ్రవహ్నిశిఖల, రౌరవాదికఘోరనారకములందు.

192


సీ.

సజ్జనుండైన దుర్జనుఁడైన మూర్ఖైనఁ, బండితుఁడైన నాతండె ఘనుఁడు
నిరపేక్షుఁ డాతండు నిర్వైరు డాతండు, సమదృష్టి యాతండు శాంతుఁ డతఁడు
రా జిలజనులచేఁ బూజఁ గైకొనుమాడ్కి, నతఁడు దేవతలచే నర్చఁ గాంచు
నతని పాదాబ్జంబు లంటిన భూభాగ, మఖలతీర్థములకు నభ్యధికము


గీ.

వానిజన్మంబు జన్మ మవ్వాఁడు సుకృతి, వాఁడు ద్రొక్కినయి ల్లిల్లు వాఁడు దైవ
మేకొఱంతయు లేకుండు నింతి! యెఱుఁగు, బ్రహ్మవిజ్ఞానమయశీలి భాగ్యశాలి.

193


గీ.

ఎవ్వనింటికి బ్రహ్మజ్ఞుఁ డేగుదెంచు , బ్రియముఁ గారుణ్యమును గల్గి భిక్షగొనఁగ
వానిఁ బితృదేవతలు హర్షవైభవమునఁ, బొగడుదురు కేలివర్తనాభోగకముగ.

194