116
శ్రీ భీమేశ్వరపురాణము
| గీ. | శివునికై భిక్ష చేసి యార్జించినట్టి, ద్రవ్య మావంతయేనియుఁ దా స్పృశింప | 147 |
| క. | మాటలు వేయును నేటికి, హాటకధాన్యాదిశివపదార్థములయెడం | 148 |
| సీ. | మహనీయసంప్రీతి మద్భక్తజనముల, నాదరించుచునుండు నతఁ డొకండు | |
| తే. | శిలలఁ గాష్ఠంబులను మృత్తికలను నిసుక | 149 |
| వ. | అదియునుంగాక రాగద్వేషఝషసంకులంబును గామక్రోధలోభమోహమదమాత్సర్యమహాగ్రాహాకులంబును బుణ్యపాపతోయమహాప్రవాహంబును నైన యీసంసారమహాంభోరాశియందుఁ గర్మచోదితము లైనజంతువులు మునుంగుచుఁ దేలుచుం గొంతతడవు సుఖంబును గొంతతడవు దుఃఖంబును ననుభవించుచునుండును. కలియుగంబున శివభక్తి యుత్సన్నంబై యుండు. | 150 |
| గీ. | అతివిశుద్ధాత్మ! చతురంఘ్రి గృతయుగమునఁ | 151 |
| గీ. | కలియుగంబున ధర్మంబు కఱవుగాన, నందు ధర్మంబుఁ జేసిన యతఁడు ఘనుఁడు | 152 |
| వ. | అని మఱియు నొకప్రశ్నంబు చెప్పెదఁ బూర్వకాలంబున. | 153 |
| గీ. | అభవు నొకనాఁడు ప్రార్థించి యడిగె గౌరి, కలియుగంబున శివభక్తి గ్రాఁగిపోవు | 154 |
| వ. | అని భవాని విన్నవించిన మహేశ్వరుండు. | 155 |
గౌరికి మహేశ్వరుండు భక్తివిజ్ఞానయోగంబుఁ జెప్పుట
| గీ. | అడుగవలసినయర్థంబ యడిగి తీవు, క్రాఁగియుండెడు శివభక్తి కలియుగమునఁ | 156 |
