ఈ పుట ఆమోదించబడ్డది
90
భారతదేశమున
15.2 వంతులు; సైనికవ్యయముక్రింద 39.5 వంతులు; సివిలు పరిపాలన జీతములకొరకు 39.2 వంతులు; ఖర్చుచేయుచున్నారు. అందువలన దేశాభివృద్ధి కత్యంతావశ్యకములగు విద్య, ప్రజల ఆరోగ్యము, పరిశ్రమలు, వ్యవసాయముల కొరకు భారతదేశ రాష్ట్రీయప్రభుత్వములు చేయువ్యయ మతిహీనముగానున్నది.
1928-1929 లెక్కలు[1]
మొత్తముఖర్చు తల 1కి ఎంత?
| రాష్ట్రము | (రూపాయలు) | (రూపాయలు) |
| మద్రాసు | 4 కోట్ల 25 లక్షలు | 1 |
| బొంబాయి | 3 కోట్ల 7 లక్షలు | 1 59/100 రూపాయలో వంతులు |
| వంగరాష్ట్రము | 2 కోట్ల 73 లక్షలు | 29/50 రూపాయలో వంతులు |
| సంయుక్తపరగణాలు | 2 కోట్ల 98 లక్షలు | 13/20 రూపాయలో వంతులు |
| పంజాబు | 2 కోట్ల 90 లక్షలు | 1 2/5 రూపాయలో వంతులు |
| బీహారు & ఒరిస్సా | 1 కోటి 47 లక్షలు | 21/50 రూపాయలో వంతులు |
| మధ్యరాష్ట్రము | 1 కోటి 8 లక్షలు | 77/100 రూపాయలు వంతులు |
| అస్సాము | 58 లక్షలు | 19/25 రూపాయలో వంతులు |
దేశప్రజలు నానాటికి దరిద్రులై పోవుచున్నారు.[2] రైతులదుస్థితి వర్ణనాతీతము. వారుపన్ను లిచ్చుకోలేక ఋణమున
