190
బసవపురాణము
క్షపణేంద్రమునిప్రాణ ముపతాపమొందె - విపులేంద్రముని వీపు విక్కన విఱిగె
రాజేంద్రముని బిట్టు వ్రాణముల్ విడిచె - నీ జినకులగురుఁడింతలోఁబొలిసె
నింతయుఁగూడ నొక్కింతయై మడిసెఁ - గంతుసంహరుచెయ్ది గానోపు” ననుచు
నతివ కడ్డము సొచ్చి యతని వారింప - నతగులపై వ్రాలునవ్వ్రేటు లుడిగె
భార్య సద్భక్తితాత్పర్యురా లగుట - యార్యేతరుఁడెఱింగి య ట్లెర్గనట్టు
“లన్నంబు వెట్టితి వన్నన్న మున్న - త న్నెఱుంగకయుండఁదపసి కొక్కనికి
నటుగాక శిక్షించి తందర నిప్పు - డిటు మునీంద్రులకెల్ల నెగ్గు సేసితివి
ముది గొరగల తంత్రములు మంత్రములును - మదిమది నన్నేల బ్రదుకంగనిచ్చు
వెఱతుము తమయిల్లు వెడలుమీ” యనుచు - నఱిముఱిఁద్రోచుడు నవ్వైజకవ్వ
చనుదెంచి చనుదెంచి జైనాలయంబుఁ - 'గని శివాలయ మిది గానోపు'ననుచు
వనిత మున్నిలు వెలువడమిగాఁజేసి - కని వసదియు గుడియును నెఱుంగమిని
'ముక్కంటి శర'ణంచు మోడ్పుఁగేలమర - మ్రొక్కుచువసది యమ్ముద్దియగదియ
నటజినప్రతిరూప మప్పుడ వ్రస్సి - యటయిట వడఁగఁదదభ్యంతరమున
నుదయించె నద్భుతాస్పదలింగమూర్తి - ముదిత సముదితసమ్మదలీలఁదనరఁ
“బురుషుఁడు శివభక్తివిరహితుఁడేని - బురుషుని మీఱుట దరుణికిఁబథము
దుర్గతిఁబొంద దెందును బతిఁబాసి - భర్గుని గొనియాడు పడఁతియు నట్ల
చనఁగ నాలాయని యను మునిభార్య - యనసూయయు బురుషుఁడు నభక్తుఁడైన
బాసి శంభుని గొల్చి పడసెను గాదె - భాసురంబగు మోక్షపదవి వెండియును
నిల యెల్ల నెఱుఁగఁగ దిలకవ్వనాఁగ - వెలఁది యీశ్వరభక్తి విముఖుఁడైనట్టి
మగనిఁబాయుడు వాఁడు దెగనున్న యెడను - నెగిది శివాలయం బింతి సొచ్చుడును
వెనుకొని యేతెంచి పెనిమిటి శివుని - వెనుక దాఁగిన నాతి గినియుచుఁగొంగు
వట్టి తివ్యఁబురుషభావమైయుండె - నెట్టణ శివభక్తి నిష్ఠగాఁజేసి
యనుచుఁజెప్పఁగ విందు మాద్యోక్తులందుఁ - గనుఁగొనఁబడియె నీ కాంత సద్భక్తి"
యని యసంఖ్యాతభక్తావలి వొగడ - జన నికాయంబు ఖే యని జయవెట్ట
నా జిన మును లెల్ల నాశ్చర్యమంది - వైజకవ్వకు మ్రొక్కి వడిఁబ్రస్తుతింప
వైజవ్వ భావోద్భవంబౌటఁజేసి - వైజనాథుం డన వసుధపై వెలసి
భ్రాజిల్లు టెఱుఁగవే బరవళిగందు - వైజకవ్వ మహిమ యో జైన కూళ!
చన్న సద్భక్తుల శౌర్యాతిశయము - లెన్న ననంతంబు లిన్నియు నేల
