పుట:బసవపురాణము (పాల్కురికి సోమనాథుఁడు).pdf/305

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట ఆమోదించబడ్డది

98

బసవపురాణము

నిల మరు ల్వోయె రోఁకలి గొనిరండు - తలఁజుట్టుకొనియెదఁ దా నన్నయట్లు
పానలేల చెఱుకుపందెమందొక్క - యీనె సిక్కిన నోడుటేకాదె తలఁప
రోసి సంసారంబుఁ బాసి యెక్కింత - యాసించె నేనియు నది వెల్తిగాదె?”
అని తన్ను ముదలించుచును నెట్టయెదురఁ - దనతొంటి భావంబుఁదాల్చినఁ జూచి
కనుమూసి తలవంచి [1]కలయ లజ్జించి - ఘనతరశోకాశ్రుకలితాస్యుఁడగుచు
“నెక్కడిభక్తి? నా కెక్కడిముక్తి? - ఎక్కడఁ జూచినఁ దక్కునే మాయ
గతి మతిచైతన్య కర్మక్రియాదు - లతిశయంబై కల్గునంతకుఁ దనదు
క్రియ యెట్టులట్లు వర్తింపక శివుని - దయ వడయంగ నిశ్చయమెట్లు వచ్చు
కసుఁగాయఁద్రెంచినఁగా యగుఁగాక - పసనిపండగునయ్య భ్రాంతిఁబొందినను
శాశ్వతకీర్తి నిశ్చల భక్తియుక్తి - యీశ్వరుకృప లేక యేల సిద్ధించు?
కటకటా! నాయట్టి కర్మికినిట్టి - పటు నిస్పృహత్వంబు వ్రాప్తవ్య మగునె?”
యనుచున్న మాదిరాజయ్య గారలను - గనుఁగొని మల్లయ్య గౌఁగిటఁ జేర్చి
“కర్మవిదూర! దుఃఖంబింత వలదు - కర్ములకేల మాకడరు రావచ్చు?
నీవు మర్త్యమునకుఁ బోవుటకొఱకు - నీ వికల్పములెల్ల నేమెచేసితిమి
ఏమిగారణ మనియెదవేని వినుమ - యా మహాదేవుని యానతిఁజేసి
వసుధకు సద్భక్తివర్ధనార్థముగ - బసవండు నా నొక్క భక్తుండు వచ్చి
యున్నవాఁ డాతని యుదితగోష్ఠీ స - మున్నతసుఖవార్ధి నోలలాడుచును
బరమశివాచారసరణి వట్రిల్లఁ - జరియింపవలయు నద్ధరణిలో నీవు
ఎనయంగ నార్నూఱునేఁబదియేండ్లు - సనియె నీ విట వచ్చి సంయమితిలక!
ఎన్న నింకేఁబదియేండ్ల కిక్కడికి - నిన్ను రప్పించికొనెద నిక్కువంబు
యిటుగూడ నేడునూఱేండ్లకుఁగాని - యిట యున్నిగానేర దిప్పు డీప్సితము
నేమేనియును వేఁడు మిచ్చెద” ననుడు - నా మల్లికార్జునయ్యకుఁ గేలుమొగిచి
“శ్రీయందమే పరస్త్రీ నిక్కువంబు - నాయువందమె మాయ కది జన్మభూమి
స్వర్గ మందమె యధ్రువం; బింకమోక్ష - వర్గ మందమె మున్న భర్గునిపదము
ఏమియు నొల్ల నీ వెఱుఁగవే దేవ! - స్వామి! సర్వజ్ఞాన!సకలేశ” యనుచు
నంతంత సాష్టాంగుఁడై మ్రొక్కి నిలుచు - నంత వారి కృపఁగళ్యాణంబునందు

  1. కమియ