48
బసవపురాణము
రప్పించి గొల్లెత రాజు దా నడుగఁ - దప్పక బసవయ్య సెప్పినయట్ల
చెప్పుచు [1]నొఱగినచేతి ఱొంపియును - నప్పుడు జాఱంగ నంటినకాలి
ఱొంపియుఁ జూపి యెఱుంగ[2]రె యితని - పెంపున కిది [3]సెప్పఁ బెద్దయే తొల్లి
తిరుచిట్టంబలుని కథ
ప్రవిమలభక్తి విభ్రాజిత[4]లీల - భువి [5]నఱువాద్దడి మువ్వురిలోన
శ్రీనిలయుఁడు దిరుచిట్టంబలుండు - నా నొక్కభక్తుఁ డనశ్వరకీర్తి
కరమర్థితో వర్షకాలంబునందు - హరపూజనార్థమై [6]యట్లొక్కనాఁడు
చని పుష్పములు గోసికొని వచ్చునెడను - వననిధితీరంబునను గాలు జాఱి
పడి వడిఁ బుష్పముల్ వడకుండ భక్తుఁ - డడరుచుఁ “జిట్టంబలాధీశ” యనుడుఁ
బరముఁడు భక్తునిఁ బడకుండఁ బట్టు - పరుసున ననుఁ బట్టె బసవలింగంబు
వడినట్టులును [7]గాక వసుధేశ వినుము - [8]పుడమిని సొన్నలి [9]పురవరంబునకును
బోయినచోటఁ దత్పురి సుఖగోష్ఠి - నాయతభక్త సభాభ్యంతరమున
సిద్ధరామునిఁ జూచి శివభక్తవితతి - “సిద్ధుండ! లోకప్రసిద్ధంబు గాఁగ
నభినవ శ్రీగిరి యనఁగ నిప్పురము - నభినవలీల సొంపార రచించి
యా పర్వతము మల్లికార్జునదేవు - నేపారఁ గొనివచ్చి యిచ్చట [10]నిలిపి
ధ్రువముగా లక్షయుఁ దొంబదివేలు - శివలింగములను జెచ్చెరఁ బ్రతిష్ఠించి
దానికిఁ దనఁగ మర్త్యములోనియన్న - పానముల్ ముట్టక భక్తిపెంపునను
సహజమకుటము నొసలికన్నుఁ దనర - మహితయోగానందమహనీయలీల
మేనినీడయు భువి మెట్టిన [11]-యజ్జ - గానఁగఁబడ దనఁగాఁ జరింపుచును
నమితసమాధియోగాంతంబునందుఁ - బ్రమథలోకమునకుఁ బన్నుగా నేఁగి
యక్కడఁ దత్త్వరహస్యసద్గోష్ఠి - మక్కువ నెక్కొన మసలి [12]యేతెంతుఁ
[13]బ్రఖ్యాతమిది [14]మాకుఁ బ్రమథలోకమున - నాఖ్యాతసత్కీర్తి [15]యగు బసవాఖ్యుఁ
బొడగంటిరే [16]భక్తభూరిసద్గోష్ఠి - గడు నొప్ప నిక్కడఁ గలుగు నక్కడను
నతఁ డుండు నా విందు మఖిలలోకముల - సతతసాన్నిధ్యానుషక్తిమై” ననిన
శివభక్తతతిఁ జూచి సిద్ధరామయ్య - “ప్రవిమలగతి నేఁడు ప్రమథలోకమున
నరసి వచ్చెద”నంచు నాక్షణంబునను - నరిగి కైలాసనగాగ్రహర్మ్యమున
