పీఠిక
163
గరుణింపు దక్కినవరము లే నొల్లఁ
బరమాత్మ యని విన్నపంబాచరింప. పు. 80
మఱియును,
“బాపురే నిర్వాణి ! బాపురే తపసి!
బాపురే బాపురే కోప పుంజంబ!
పాపంబుఁ బొందెడు కోపించువాఁడు
పాపిగా కే నేల పాపినయ్యెదను
స్ఖలియించు కోపాగ్ని కణములఁజేసి
కలఁగదే మానసఘన సరోవరము
ఎసఁగెడు కోపాగ్ని నింకదే చెపుమ
మసలక హృదయాబ్జమకరందధార
వెలువడు కోపాగ్ని వేఁడిమిఁజేసి
నలఁగదే సచ్చిదానందపద్మంబు
జ్ఞానంబు సొంపొ? విచారంబు పెంపొ?
ధ్యానంబు ఫలమొ ? యీ తామస గుణము!
నాకేమి సెప్పెద వీ కాననమున
లేకున్నవే చెట్లు నీకుఁ గూర్చుండ
నిట్టి శాంతాత్మకు లెచ్చోటఁగలరు!
పుట్టుదురే నినుఁబోల సంయములు!
వఱదవోవు నెలుఁగు గొఱుపడం బనుచు
నెఱుఁగక యీఁత కాఁ డేఁగిపట్టుడును
వడిఁ బాఱునెలుఁ గంత వానినిపట్టఁ
గడనున్నవాఁ 'డోరి ! విడువిడు' మనుడు
'విడిచితి నది దన్ను విడువ' దన్నట్టి
వడువున విడిచిన విడుచునే మాయ
