పీఠిక
149
పు. 102 గెలిగొను = గేలిగొను.
పు. 65 గొంతి = కాంత
పు. 240 గొఱుపడము = కంబళి
పు. 74 గోరంతప్రొద్దు = ఓరంతప్రొద్దు
పు. 234 చక్కిలించు = చక్కిలిగింత చెందు
పు. 160 చిఱలువొడుచు = (పశువులు) నేలగోరాడుచు రేఁగిపరువెత్తు.
పు. 209 చెరలు = ఉప్పొంగు.
పు. 69 చేకళ్లు= చేతిముద్దలు.
పు. 222 జంగెత = జంగమురాలు
పు. 61 జక్కొల్పు = సమకూర్చు.
పు. 224 జరగడుగు= జలగడుగు, (నేఁడు జలగడుగుజాతి వారనఁబడు వారికిఁ బూర్వము 'జరగడుగువా' రనియే పేరయి యుండును)
పు. 107 జాడము = తుండము?
పు. 134 జాణత = చాతురి
పు. 71 జాత్ర = జాతర, ఉత్సవము.
పు. 107 ఝాళి సేయు = జాడించు.
పు. 74 టెంకణము = గోపురము?
పు. 215,226 తండు = నిస్సారము.
పు. 195 తందె = అయ్య.
పు. 76 తథ్య = సత్యము.
పు. 68,119 తఱుచంటి = దుడుకువాఁడు. శ - రలో తఱుసలియని యీ పదము గ్రహింపఁబడినది. తఱుసలి పై నౌపవిభక్తిక ప్రత్యయముచే తఱుసంటి మాటలు' అని నన్నయ ప్రయోగించెనని సీతారామాచార్యులవారు దలంచిరి. కుమారసంభవమున 'తఱుచంటి దన్ను నెదిరిని నెఱుఁగఁడు' అని 'తఱుచంటి' యే ప్రకృతిగాఁగానవచ్చుచున్నది. సోమనాథుని ప్రయోగములు నన్నిచోడ ప్రయోగరీతినే సమర్థించుచున్నవి.
