పుట:పూర్వకవుల శృంగారప్రబంధములు.pdf/270

⁠

జెలరేగు కురులు నుయ్యెల లూగుసరులును                         నింపారు పురుషాయితంపుహరువు నర డిందుచూపు జందర చెందురూపును                         దనరుచున్న సురతాంతంపుదెఱవు విడబాఱు ఱైక పెమ్మడి జాఱుకోకయు                         దగ బాన్పుపైనుండి డిగెడుమురువు

⁠

తే.⁠

గలలలోపల బలుమాఱు గాంచి కాంచి కాంక్షదీఱ ని న్మఱిమఱి కౌగలించి యంతలో నిద్ర మేల్కాంచి యెంతో వంత గాంచుచుందు నిన్గాన కోమించు బోణి!

⁠ 27

చ.⁠

కల నొకమాఱు నీవు ఱవికద్ధరియింపక జిల్గుబయ్యెదం దొలగగద్రోయ నిక్కుజనుదోయమ ఖచిక్కునగ్రమ్మనాయుర స్థలి నవిదూఱి చిక్కువడి చచ్చిన రా నట! నూత్నపార్వతీ శులవలెనట్లెయుందు మట చోద్యముగా మన మెల్లకాలమున్.

⁠ 28

చ.⁠

ఇక మఱియొక్కమాఱు నిను సే బిగియారగ గౌగలింపగా బికపిక లాడు నీ చనులు వీపున దూసిన వంట! నేవికా వికను ‘విచిత్రపున్ద్విజునేనీపున జన్నులు పుట్టె!’ నంచు దా నికి వెడనవ్వు నవ్వుచును నిద్దుర లేచితి, నంద ఱే మనన్.

⁠ 29

చ.⁠

మఱియొకమాఱు వెల్లకిల మంచముమీద బరుండి వంట! నే దొఱగగ నీదుపయ్యెదను ద్రోయగ బుస్సున నూగుటారు పా ము, రవిక విప్ప వాడిమొన ముక్కులతో జనుజక్కవల్ననుం గఱవగ వచ్చెనంట! యది కన్గొని భీతిని మేలు కాంచితిన్.

⁠ 30

చ.⁠

ఎలమి మఱొక్కమాఱు మన మిర్వురముం బసివార మై కలం బలుమరు నాటలాడు నెడ బాలరొ! నీదు నితంబసైకత స్థలములమీదికౌ ననెడి సన్ననిపుల్లను నేను గాంచగా

⁠