పుట:పూర్వకవుల శృంగారప్రబంధములు.pdf/181

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది


మనల నేలు నట్టి మనుజనాథుఁ డితండు
సెప్పి నట్లు నీవు సేయు చంద్రి.

123


వ.

నావుడు నతం డిట్లనియె.

124


ఉ.

పుత్తడి కీలుబొమ్మ యనఁ బోలెడు బోలెఁడు యోని చందిరిన్‌
హత్తఁగఁ దోడితెచ్చి విరహార్తి హరింపఁగఁ జేసినావు నీ
కుత్తమభూషణాంబరసముత్కర మిచ్చెద వేగ నందు మో
యత్త వలగ్ననిర్జితవియత్తల వేంకటసాని జానుగన్‌.

125


క.

అన నవ్వుచు వారిద్దరు
జని రంతట నీలవిభుఁడుఁ జంద్రిని గని నూ
తనమదనకేళిఁ దేలెద
నని లోపల మోహ మొదవి హస్తము పట్టన్‌.

126


క.

తల వంచి పట్టెకంకటి
గల దండము వట్టి వదలఁగా నొల్లక తా
వెలవెలఁ బోవుచు సిగ్గుం
గల బాలికవోలెఁ బెనఁగఁగా నాతండున్‌.

127


ఉ.

ముంగటికుచ్చు పట్టుకొని మోహమునన్‌ దన శయ్యఁ జేర్చి వా
రాంగన వింత సిగ్గువడ నర్హమె యెందఱఁ జక్కఁబెట్టితో
దొంగతనంపు టీ వగలు ద్రోచి హసన్ముఖి వయ్యుఁ గౌఁగిటన్‌
లొంగఁగఁబట్టి నన్ను రతిలోలునిఁ జేయుము నీకు మ్రొక్కెదన్‌.

128


ఉ.

చంద్రుఁడు మింట నంటి సరసంబుగ నగ్నికరాళవిస్ఫుర
చ్చంద్రికఁ గాయఁజొచ్చె సుమచాపుఁడు బాణము లేయఁజొచ్చెనో
చంద్రి విలాసవిభ్రమవిశాలకళారసలీల మీఱఁగా
సాంద్రకృపాకటాక్షమునఁ జక్కఁగఁ గన్గొని కోర్కెఁదీర్పుమా.

129


సీ.

సకలభాగ్యములిత్తు చక్కరకెమ్మోవి
            చవులు చూపింపవే చంద్రరేఖ
శంబరాంతకుచేతి శరముల కోర్వను
            జక్కఁ గౌఁగిట డాఁచు చంద్రరేఖ