పుట:పూర్వకవుల శృంగారప్రబంధములు.pdf/101

ఉ.⁠

కులుకు మిఠారపు న్వలువగుబ్బలు కేలన నూని తేనియలో జిలుకు రువాఠంపు బెదవి నూరుపుటూరువుల్ నెలా మెలకువతో బెనంచి రతి మేకొన మై పులకింప బావురా పలుకులు పల్కగా వినెడు భాగ్యము గూర్చకపోతి వంగనా?

⁠

ఉ.⁠

నిన్ను మనమ్మునన్ దలచి నీరజలోచన సాయకాహతిన్ ఖిన్నత నొంది నీప్రియసఖి న్నితవృత్తిని బాతిమాలి నీ యున్న నివాసభూమికి నయోన్నతి దోడుకపొమ్మటన్న నా విన్నప మాలకింప కది వేఱుగ జూచె గదే మనఃప్రియా!

⁠

చ.⁠

అమవసకంచు నీ వరుగ నంతట నుండియు దాళలేక నే సుమశరుబారి జిక్కి కడు స్రుక్కి మహావిరహాగ్ని బొక్కి బ ల్తమి తల నెక్కి ధైర్య మెదఁ దక్కి దురంతనిరంతరాసుతా పమున గలంగినాడ నను బాలన సేయగరాదె ప్రేయసీ!

⁠

ఉ.⁠

విందుగదా భవన్మధురవిశ్రుతవాక్యపరంపర న్సదా విందుగదా తవాధరనవీనసుధారసధార లెప్పుడుం గందుగదా సుధాకరసఖంబగు నీదుముఖంబు నంటినం గందుగదా లతాంతము వగందగు నీనునుమేను కోమలీ!

⁠

చ.⁠

అతివరొ నీదుపొందు సతమంచు మది న్నెఱనమ్మియున్న నా మతి పరికింపలేక పలుమారు ననుం బెఱవానిగా మనో గతులఁ దలంచి నీవు కనికారము మాని పరా కొనర్చి బ ల్వెతలఁ గలంచినావు హితమే యిది నీకు? వినీలకుంతలా!

⁠

ఉ.⁠

కాయజుఁ డమ్ములేయఁ జిలుకల్ రొదచేయ మరుత్కిశోరముల్ డాయ మధువ్రతంబులు చెడాచెడి మ్రోయ వనప్రియంబులుం గూయ జకోరమిత్రు డెద గొంకక వెన్నెల గాయ దాళరా దాయె మనంబుం దమక మగ్గలమాయె సుధాకరాననా!

⁠

చ.⁠

కుసుమసుగంధి స్వర్ణనిభకోమలదేహలతా సుబాహ సా రనసదళనేత్ర గంబుగళ రాజముఖి న్నవపల్లవాధరన్

⁠