| | పృప్ప సుహృత్తముం డయిన యాయన నింటికిఁ దెచ్చి వేల్పు నే | 52 |
| ఉ. | ఎక్కతి మేడిపై నిలువ నేటికి నేఁటికిఁ గాదు నిల్చుఁగా | 53 |
| క. | కారణవిముఖంబై యుప, కారముఁ గావింపలేరుగద లోకము కై | 54 |
| క. | కపివర నీచే నందిన, యుపకారపుటప్పుఁ దీర్సనోప న్గరుణా | 55 |
| క. | ఇలువాడి మ్రుగ్గులిడి కూ,రలు గూ ళ్లమరించి యేల రాఁడాయెనొకో | 56 |
| క. | రారానిచోటు గాదు కృ, పారాజితపిచ్చుకుంటుపైఁ బర్వినభా | 57 |
| వ. | ప్లవంగపుంగవుండు. | 58 |
| ఉ. | రాసిరణం బొనర్చి నిజరాజ్యముఁ గైకొని నన్ను గాసి గాఁ | 59 |
| క. | అనఘా నీనిలయమునకుఁ, జనుదెంచెద మీకుఁ గాక జలసంచారం | 60 |
| క. | నీవాక్యము లుచితంబులు, గావె పయోవిహృతి యేడఁ గపు లేడ యెటే | 61 |
| వ. | తద్భాషితంబులు మాయాదూషితంబు లగు టెఱుంగక. | 62 |
| చ. | మెఱసి యుదుంబరద్రుమముమీఁద వసించినకీశరాజు చే | 63 |
| క. | నీరము తెరువునఁ గొండొక, దూరము చని యలసి నిలిచి దుర్దాంతవిషా | 64 |
