10
నృసింహపురాణము
| | సంభావనంబు వడసి యాసీనుం డై గాలవుండు నమ్మహాత్ముండు వివరించునచ్యుతమ | 17 |
| క. | చూచితి ననేకతీర్థము, లీచందముపుణ్యతీర్థ మే నెఱుఁగ మునీం | 18 |
| క. | ఇచ్చట దొల్లి జనార్దనుఁ, డచ్చపువాలారుగోళ్ల నసురవరేణ్యున్ | 19 |
| సీ. | అఖిలలోకేశ్వరుం డగురమాధిపుతోడ విడువనివైరంబు దొడరునట్టి | |
| గీ. | పుణ్యతీర్థంబు లెయ్యవి భూరిపుణ్య!, యింతయు సవిస్తరంబుగా నింపు మిగుల | 20 |
| క. | అని పలికిన గాలవుపలు, కనుమోదించుచు మునీంద్రు లందఱుఁ దమ నె | 21 |
| క. | తనవదనమునన చూడ్కులు, నినుపఁగ దేవశ్రవుండు నిరుపమవిద్యా | 22 |
| క. | నీ వడిగిన యర్థము ముని, సేవితము సమగ్రబోధసిద్ధిప్రద మి | 23 |
| క. | ఏనును బెద్దలచే మును, వీను లలరఁ దనతరంబ విన్నవిధంబున్ | 24 |
| వ. | అని పలికి దేవశ్రవుం డిట్లని చెప్పం దొడంగె. | 25 |
| సీ. | అఖిలలోకానందుఁ డగుచంద్రుఁ డెందేని గలిగె నుజ్జ్వలఫేనకణముమాడ్కి | |
| గీ. | నాదిమత్స్యకూర్మములవిహారలీలఁ, దనరు నెందేని ప్రకృతి సత్యములకరణి | 26 |
| క. | తాన లవణాబ్ధి యనినను, దాన మధురజలధి యనిన దాన యమృతపా | 27 |
| క. | కావున దుగ్ధాంభోనిధి, శ్రీవిభవము వర్ణనంబు చేసెద సాక్షా | 28 |
