పుట:నృసింహపురాణము.pdf/89

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

90

నృసింహపురాణము


ఉ.

శ్రీనరసింహరూపమునఁ జెన్నుఁగఁ దోఁచె సహస్రకోటిసం
ఖ్యానము లైనబాహువులయం దొడగూడినచక్రమున్ విల
భ్యానుపమానశత్రునివహంబులచే నొకమాత్రలోన న
ద్దాననసేనయంతయును ద్రగ్గెఁ దదీశుఁడు బెగ్గడిల్లఁగన్.

92


వ.

ఇట్లు తనచుట్టు శూన్యంబైన దైన్యంబు మొగంబున నెగయ వెడబిగువుగ బిగియించు
కొనుచుఁ జలంబు మిగుల నసురపతి యప్రతిహతానేకదివ్యాస్త్రప్రయోగం బొనరిం
చిన నదియంతయు నయ్యనంతతేజోరాశియందు నిరాసంబు నొందె. నాసమయంబున.

93


సీ.

ఈదైత్యుమాత్రకు నిట్టిరౌద్రమూర్తి శ్రీనాథుఁ డేటికిఁ జెందె నొక్కొ
మడిసిరి దైత్యులు మడిసినవాఁడ తత్పతిదేవుఁ డిటమీఁదఁ దలఁగు నొక్కొ
యీయేఁపు చూడఁగ నీశుఁ డీశంతన కల్పాంతమును జేయఁ గడఁగు నొక్కొ
తక్కువయును లేని ధర్మచిత్తులుఁ గర్తకాలంబు నిండక కాచు నొక్కొ


గీ.

మనము వేఁడినఁ బ్రహ్లాదుఁ డనునయింప, నాదిదేవుండు శాంతత నందు నొక్కొ
యనుచు నింద్రాదిదివిజులు నఖిలమునులు, నద్భుతోద్వేగనిర్మగ్ను లగుచునుండ.

94


ఉ.

కోఱలు గీటుచున్ నయనకోణములం దహనస్ఫులింగముల్
గాఱఁగఁ గర్ణముల్ బిగియఁగా ఘనకేసరముల్ విదుర్చుచున్
మీఱినయుబ్బునన్ బొదలి మీఁదికి మూరెడు పేర్చి కింక దై
వాఱఁగఁ బట్టె బిట్టు దితిపట్టి నృసింహుఁ డసహ్యతీవ్రతన్.

95


వ.

అంత.

96


సీ.

పటుమృగాధిపుబారి పారి మదం బేది వడఁకుబంధురమదావళముభంగి
నుద్దామవిహగేంద్రు నురువడి కగపడి యదలుచు నొడలుమహాహిపోల్కి
మెదలికోల్పులిచెబిట్టుపొదివిన నణఁగుచు వెగడొందుసారంగవిభునిమాడ్కిఁ
గడఁగి సాగరచరగ్రాహంబు నొడపున జడిసి చిక్కినతీవ్రఝషములీల


ఆ.

రౌద్రవేగరోషరభసనిరంతర, స్ఫూర్తియగు నృసింహమూర్తి కప్పు
డగ్గమై సురారి యపగతతేజుఁడై, యడఁగి యుండె మొదల మిడుకలేక.

97


వ.

ఇవ్విధంబున నాగ్రహంబునకు ననువుపడినయాకడిందియసురం బొదివిపట్టి నెట్టన
నల్పవిహగంబు నొడసినబలుడేగయుంబోలె గగనంబున కెగసి యయ్యాదిమవీరుండు
దుర్నీక్ష్యప్రకారుం డగుచుఁ బ్రహ్లాదముఖభక్తజనంబులును మునిదేవగంధర్వాదులు
ను జయజయశబ్దముఖసహితు లగుచు నుండం గొండొకసేపు చటులనటనాటోపంబు
న దీపించి యనంతరంబ సముత్తుంగశృంగసంఘటితవియత్తలంబగు మహాశైలంబున
కు నవతరించి యం దాసీనుండై.

98


చ.

దివిజులు హేనృసింహ! భవదీయ మిదం నమ యంచు నంచిత
స్తవము లొనర్ప సన్మునులు సత్యమహోబలరుద్రరూప మా