84
నృసింహపురాణము
| | త్త్వోదయము నిండుఁదెలివికి, గాదిలియై చేరు దీనఁ గనుఁగొను మనఘా. | 40 |
| వ. | అని చెప్పి ప్రహ్లాదుం డూరకుండె. నయ్యసురేశ్వరుండును నట్ల బెండుపడినవాఁడై | 41 |
| సీ. | హరి నాకుఁ బగగదా యతనిపక్షంబు దా వీఁ డెంత చేసిన విడువఁ డింక | |
| గీ. | యాముకుందునిపై దాడి యరిగి యతని, మొల్ల మంతయు వెసఁగొని ముట్టిపట్టి | 42 |
| వ. | అని తలపోసి క్రమ్మఱ నంతఃపురంబు నిర్గమించి సమంచితకాంచనరత్నరచితమహా | 43 |
| ఆ. | పయికి వెఱవ కిట్లు పగవారివాఁడవై, మమ్ము నేచె దింక మాటలేల | 44 |
| క. | నీవ కనుంగొనుచుండుము, మీవిష్ణునిఁ బట్టి తెచ్చి మెదిపెద మును నా | 45 |
| వ. | అనిన నగుచుం బ్రహ్లాదుం డిట్లనియె. | 46 |
| గీ. | అయ్య! నీ వేమి సేయుదు వఖిలజగము, వెఱ్ఱిచేయంగఁ బుట్టినవిష్ణుమాయ | 47 |
| సీ. | నీ వెంతవాఁడవు దేవతలైనను మునులైన ఘనులైన మోసపోదు | |
| గీ. | యబ్జలోచనుకరుణాకటాక్షదీవి, వ్రాలు నేవారిపై వారచాలువారు | 48 |
| ఉ. | తామసజీవులై భవనిధానమునాఁ జనుమాయ చేయు ను | 49 |
| చ. | తపము లొనర్చి దానముల ధర్మములన్ దుదముట్టి నిష్ఠతో | |
