82
నృసింహపురాణము
| వేమాఱు నలుగనంతయు, సోమించిన మడిని బ్రదుకు సులభంబగునే. | 19 |
గీ. | తల్లిదండ్రులకును వెసఁ దగుహితంబు, చెప్పుదురు గాక యిపుడు నిషిద్ధమైన | 20 |
వ. | అవధరింపుము. | 21 |
సీ. | వాసుదేవునిపాదవనరుహంబులభక్తి తగదనుతండ్రియుఁ దండ్రి గాఁడు | |
గీ. | కేశవాకారలీలలు గీలుకొని ము, దంబుఁ బొందనితలఁపును దలఁపు గాదు | 22 |
చ. | పురుషగుణంబు మేనఁగలపోణిమి నొందినవాఁడు మేలు కీ | 23 |
ఉ. | ఊషరబీజముల్ భసితయోజ్యఘృతంబులు షండకన్యకా | 24 |
క. | మోహాంధుఁడు దుర్గతిపద, సాహసికుఁడు బహుళదురితసాగరవీచీ | 25 |
వ. | అని పలికి హిరణ్యకశిపు నాలోకించి. | 26 |
క. | నిన్నింతవానిఁ జేసిన, యన్నాలుగుమోములతఁడు హరిపొక్కిటియం | 27 |
క. | హరికంటెఁ బరము లే దిది, పరమార్థము నీవు దీనిఁ బాటింపుము సు | 28 |
వ. | నావుడు నేయిపోసిన మండునగ్నియుంబోలె నగ్గలంబైన కోపంబు దీపింప నిలింప | 29 |
ఉ. | కింకరకోటిఁ బిల్చి మదిఁ గింక మొగంబున నంకురింపఁగా | |