70
నృసింహపురాణము
| వ. | ఇట్లు విషాన్నంబుఁ బ్రయోగించి నిర్వికారుం డైయున్న యక్కుమారునిం జూచి | 90 |
| ఉ. | అన్న! త్రిలోకపూజ్యుఁ డగునంబుజగర్భునియన్వయంబునం | 91 |
| క. | హరి గోవిందుఁ డనంతుఁడు, పురుషోత్తముఁ డనుచు నేల పొగిడెదు చెపుమా | 92 |
| గీ. | ఇట్టితండ్రికడుపునను బుట్టి నీకు, నొరులఁ జేర నేల యితనియుల్లమునకు | 93 |
| క. | గురుఁ డనఁగఁ దండ్రికంటెను, నరసి యొకనిఁ జదివి చెప్పుమా శ్రుతిధర్మం | 94 |
| క. | దేవుండు వాసుదేవుఁడు, దేవోత్తముఁ డంచు నేల దేకువ సెడితో | 95 |
| వ. | ఇంతకు మిక్కిలి చెప్పనేర మిటమీఁద నీవ యెఱుంగురు వనినఁ బ్రహ్లాదుం డమ్మ | 96 |
| సీ. | మీరు చెప్పినయట్ల మేదినీసురకులంబునఁ బుట్టెఁ దండ్రిపంపున ఘసంబు | |
| గీ. | వాసుదేవసంస్తుతి సేయవలవ దనిన, కుత్సతోక్తి మీ కిట్లు వాక్రువ్వఁ దగునె | 97 |
| వ. | ఇట్టిమాటలు మీకే యొప్పునని చిఱునవ్వు నవ్వి యబ్బాలుం డావృద్ధులం గనుఁగొని | 98 |
| క. | కినగినబడి యించుక మీ, తనయునివిన్నపము వినఁగఁ దగదని బాల్యం | 99 |
| సీ. | మనకంటెఁ బెద్దలు ఘనబోధనీయులు దక్షాదులును వసిష్ఠాదు లవల | |
