చతుర్థాశ్వాసము
69
| గ్గలముగ సర్వభూతదయ గాదిలి గావలయు జుఁడీ విని | 79 |
గీ. | అరయఁ దాపత్రయీహితం బఖిలజగము, నిట్లు పుట్టినఁ గొదవల నెరియుచున్న | 80 |
చ. | తన కరయంగ వేఱొకటి తక్కువజంతువు గల్గె నేనిఁ ద | 81 |
క. | వైరంబున భూతంబులఁ, గారించుదురాత్ము మాఱు గావించుఁ గడున్ | 82 |
గీ. | మనమునను దుస్స్వభావసంజనిత యైన, ఖేదబుద్ధి దొఱంగి యఖిన్నుఁ డైన | 83 |
సీ. | అనలునిచేఁ గాల దర్కునిచేఁ గ్రాఁగద మృతాంశుచేత శైత్యమునఁ బడదు | |
గీ. | మత్సరాదుల నలయదు మహిమమహిత, మేపదంబు మహాయోగిహృదయగమ్య | 84 |
వ. | అని యనేకప్రకారంబుల వివరింపుచుండ విని తమమనంబులం దలంచి దైత్యబా | 85 |
ఆ. | తాను చెడుట గాక తక్కినవారిని, జెఱుపఁ జూచె నౌర గొఱకుఁ బడుచు | 86 |
వ. | అని తలంచి వంటలవారిం బిలిచి దుర్మార్గదర్శనుండును దురాత్ముండును నగుప్రహ్లాదుం | 87 |
చ. | అమృతు ననంతు నచ్యుతుని నాత్మఁ దిరంబుగ నున్చి నిత్యబో | 88 |
క. | విషమచరితుండు బాలుఁడు, విషాహరణమునను జాల వెలుఁ గొందె మహా | 89 |