పుట:నృసింహపురాణము.pdf/63

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

64

నృసింహపురాణము


వ.

కావున నేను చూచుచుండ వీని నిప్పుడ యలుఁగులపాలు సేయుం డని పంచిన శతస
హస్రసంఖ్యు లంతకాకారు లగు క్రూరు లక్కుమారుం బొదివి కొదమసింగంబులకు
భంగంబుగాఁ గూడినసారమేయంబులచందంబునఁ బ్రచండశస్త్రంబుల నుగ్రక
ర్మంబులకు సమకట్టుసమయంబున.

27


సీ.

ఏల యొడ్డారించె నీపాపఁ డిటుపాప మడసెఁ గటా యని యడలువారు
తల్లి యైనను నాకుఁ దనయుతోడిద యని పూని యాడద యని పొక్కువారు
కావ్యుఁ డైనను వచ్చి కాదు కూడ దనంగ వలదె యిత్తఱి నని వనరువారు
హరి యైనఁ బొడసూపి కరుణమై బాలకు కిఱుకు మాన్పడ యని యొఱలువారు


ఆ.

నగుచు సాధుజనము లంతంతఁ జేష్టలు, దక్కి మ్రగ్గి కలఁగి తలఁగి యొదుగ
నమరవైరిబంధు లాదిదేవునిబంటుఁ, గదిసి పొడువ నడువఁ గడఁగి రపుడు.

28


గీ.

అక్కుమారుఁడు మహితసమాధినిష్ఠుఁ, డై మహోగ్రశస్త్రావలియందు నసుర
లందుఁ దనయందు వెలుఁగుసర్వాత్ము విష్ణుఁ, గనుచు నుండె నిశ్చలనిర్వికారలీల.

29


వ.

అంత.

30


చ.

అనుపమమేరుభూధరతటాదికనిష్ఠురవక్షు వజ్రసం
హననుఁ గుమారుఁ జెంది యసురాధమకింకరనిర్విశంకపా
తనరకదస్త్రశస్త్రములు దందడిఁ దుత్తుము రై మహీతలం
బున దొరఁగె న్నవోత్పలసముజ్జ్వలనూత్నదళంబులో యనన్.

31


క.

అది యట్ల కాదె నిప్పునఁ, జెదలంటునె దేవదేవు శ్రీరమణీశున్
మది నునిచిన యుత్తమమునిఁ, బొదవునె యాపదలు సూర్యుఁ బొందునె తమముల్.

32


వ.

ఇట్లు నిరపాయనిత్యోద్దీప్తప్రకాయుండును నతర్కితోపాయుండును సహజసము
జ్జ్వలోల్లాసుండును నగువిష్ణుదాసుం జూచి యాచపలుండు క్రోధవిరోధంబుఁ
బాపికొననేరక యిట్లనియె.

33


ఆ.

ఓరి పగఱఁ బొగడుపోరామి యేమిరా, యీతలంపు విడువు మింకనైనఁ
బ్రాణభయమువలనఁ బాపి ప్రోచెద నాదు, బుద్ధి వినర యవనిధిఁ బోవ నేల.

34


వ.

అనినఁ బ్రహ్లాదుండు మహాహ్లాదమధురోపన్యాసంబున నవ్వాసవారి కిట్లనియె.

35


చ.

భయముల నెల్లఁ బాపుటకుఁ బాల్పడినాఁడు పయోరుహాక్షుఁ డ
క్షయుఁ డచలుం డనంతుఁ డనిశంబును నామదిలోన నుండఁగా
భయ మొక టెందునుం గలదె పంకమహోదరపాదపంకజా
శ్రయులకుఁ దండ్రి పుట్టవు జరామరణాదిభయంబు లేమియున్.

36


ఆ.

అనిన నౌడుగఱచి యసురద్విషుం డోరి, పడుచ నాకుఁ బుట్టి చెడుగ వైతి
పేర్చి నోరుమూయు పెడతల వాపోయె, దిట్టి వదర గలఁడె యెచట నైన.

37