పుట:నృసింహపురాణము.pdf/62

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

చతుర్థాశ్వాసము

63


చ.

అనుటయు నల్ల నవ్వి కొడు కయ్యకు నిట్లను నెవ్వఁ డన్న నే
మని తెలుపంగనచ్చుఁ బరమాత్ముని నాతఁడ యీసమస్తమున్
వినుము తదేకహేతుకము విశ్వము శాశ్వత మైనతత్పదం
బనిశము పుణ్యశీలురు నిజానుభవంబునఁ గాంతు రేర్పడన్.

16


వ.

అప్పరమేశ్వరుండు శబ్దగోచరుండు గాఁ డనిన నతండేను సకలలోకపరమేశ్వరుండై
యుండ నాయెదురం బరమేశ్వరుండు పరమేశ్వరుఁ డని పరుని పలుమాఱు నుదా
హరించెద వోరి చావం దలంచితి వేల యనవుడు ప్రహ్లాదుండు.

17


గీ.

నాక కాదు లోకములకు నీకుఁ బ్రభుఁడు, వినుము పరమేశ్వరుం డనువిష్ణుఁ డొకఁడ
ధాతయును విధాతయును నతండయందు, నలుక విడుము శాంతుఁడ వగుమయ్య తండ్రి.

18


క.

నావుడు హిరణ్యకశిపుం, డీవెడగుదనంబు భూత మెయ్యదియో యి
ట్లావేశించెం గా కితఁ, డీపథమున నేల యఱచు నిటు ప్రల్లదముల్.

19


వ.

అనినఁ బ్రహ్లాదుం డి ట్లనియె.

20


ఉ.

నామన మొక్కఁ డేల దితినందన సర్వము నావహింపఁ దే
జోమహిమన్ వెలుంగు హరి చోద్యపుభూత మతండు లీలమై
వేమఱు నిన్ను నన్నుఁ బెఱ విశ్వచరాచరభూతజాతమున్
భ్రామకుఁ డై నిజోచితవిభావితచేష్టలఁ గూర్చు నెప్పుడున్.

21


వ.

ఇది తదావేశవిశేషంబు గాని వికారకార్యంబు గా దనిన దనుజేశ్వరుండు పరిచరవర్తు
లం జూచి వీనిం గొనిపోయి గురుగృహంబున ద్రోచి రండు విపక్షసంస్తరాకారం
బయిన చేతోవికారంబు చక్కనగునంతదాఁకనుం దగినయుపాయంబుల శాసింపవ
లయు ననిన నయ్యసుర లయ్యసురరాజకుమారుం గొనిపోయి యుపాధ్యాయసదనం
బున నునిచి. రుపాధ్యాయుండును బ్రభుశాసనంబున నతని శిక్షించుచుండె. నంతఁ గొం
తకాలంబు సనినఁ గొడుకుం బిలిపించి తండ్రి యెప్పటియట్ల యొక్కసుభాషితంబుఁ
జదువు మని పంచిన నతండు.

22


క.

ప్రకృతిపురుషాత్మకంబును, సకలచరాచరవిశేషసర్గము నెవ్వా
నికిఁ గార్యం బవ్విష్ణుని, వికారవిరహితు సమస్తవిభుఁ బ్రణుతింతున్.

23


క.

అనినఁ గడుఁ గడిఁదియై మదిఁ, గనలు నిగుడంబు బుత్రభావకలితస్నేహం
బును గృపయుఁ బాయ సురరిపుఁ, డనుచరులం జూచి యిట్టు లను రభసమునన్.

24


క.

కులమునకు గొప్పగుద్దలి, ఖలుఁడు కులాంగారకంబు కష్టుఁడు వీనిం
బొలియింపుఁడు ఘనశస్త్రం, బుల వెస నొకగుడ్డుమునికి బోయేమి యగున్.

25


ఆ.

కొడుకు తండ్రిమాటఁ గొనక యీరసమున, నడచునేని వాడు కడిఁదిదాయ
గాన పగతుఁ జంపఁ గాఁ దగుఁ బగవాని, పక్షమైనవారు పగఱె కారె.

26