తృతీయాశ్వాసము
49
ఆ. | ఆహిరణ్యకశిపుఁ డడరి సమస్తసం, పదలు గొనిన దివ్యపదముఁ బాసి | 49 |
ఉ. | దానవుచేతఁ గప్పుబడి దైన్యము నొందుట కోర్వలేక నీ | 50 |
వ. | అని కృప పుట్టం బలికిన దివిజులపల్కులు మనస్కరించి మధుమథనుండు కొండొక | 51 |
చ. | ఎఱుఁగుదు నేను దైత్యునియుదీర్ణమదోద్ధతచేష్టితంబు మి | 52 |
వ. | అమ్మహాసురుండు సరసీరుహసంభవుం బ్రసన్నుఁ గావించినయప్పుడుం దనకుం జావు | 53 |
సీ. | ఆననభంగి పంచాననసమరేఖ యఖిలాంగములు పురుషానుకారి | |
గీ. | యిట్లు ఘోరాద్భుతస్ఫూర్తి నెసకమెసఁగ, నతులనరసింహభవ్యదివ్యావతార | 54 |
క. | వినుఁ డాశ్రితరక్షణ మే, యనువునఁ గావింతునొక్కొ యని యనిశము నే | 55 |
చ. | ఒకమఱి నన్నుఁ బేర్కొనిన నుల్లమునం దొకమాఱు నన్ సభ | 56 |
ఉ. | చెప్పితి సర్వవేదములఁ జెప్పితి శాస్త్రవిచారపద్ధతిన్ | 57 |