పుట:నృసింహపురాణము.pdf/36

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

ద్వితీయాశ్వాసము

37


స్రుక్కఁగ నడిచె నిశాచరు, నక్కజముగ నసురపతి గదాహతి నాజిన్.

120


సీ.

లీలమైఁ బాతాళమూలంబుదాఁకను సలిలధిసలిలంబుఁ గలఁచి సొచ్చె
జలములు ద్రిక్కఁగ సకలరత్నంబులు వెఱచి సాగరపతి వీడుకొలిపి
మకరకర్కటకూర్మమత్స్యమహానాగబలముల బలువిడి బారిసమరి
క్రూరదుర్వారదారుణపాశవిసరంబు దోరంపుఁగడఁకఁ దుత్తుమురు చేసి


గీ.

పశ్చిమాశాధినాథు విపశ్చదర్శ, నీయగాంభీర్యు దైతేయనాయకుండు
సమరతలమున భంగించె సకలదైత్య, సముదయంబును నానందజలధిఁ దేల.

121


క.

జపమును బలమును బొలుపఱి, భువనంబుల నెందుఁ దిరుగుపోఁడిమి యెడలన్
బవమానుం డవమాన, ప్రవిహతమతి యయ్యె నసురపతి కోపమునన్.

122


క.

నవనిధులు పుచ్చుకొని భవ్యవిమానము నాచికొని సురారి కడిమిమై
భవసఖుఁ డితఁ డట్టిదకా, నవు నని భిక్షేశుఁ జేసె నయ్యక్షేశున్.

123


ఉ.

ఎక్కుడు దెద్దు భూతియును నెమ్ములు సొమ్ములు భిక్ష జీవనం
బొక్కటి కట్టఁజీరయును నుండఁగ నిల్లును లేదు నిక్కునం
బిక్కఱకు న్దపస్వినులు నేచిన నయ్యెడు నేమి యంచుఁ దా
నొక్కని శర్వునిం బఱుప నొల్లఁడు దైత్యుఁ డనాదరంబునన్.

124


వ.

ఇవ్విధంబున సకలదిక్పతుల న్బరిభవించి తదీయపదంబులుఁ దాన కైకొని మాఱులేక
మలయుచును సర్వదేవైకభీరుం డై విజృంభించి.

125


సీ.

వనరాశిజలములు వడిఁ ద్రిప్పుకొనులీలఁ గలఁగించు మందరనగముకరణి
నంబుజప్రియకుముదాప్తులఁ బొరిఁ బట్టి బాధించు సింహికాప్రభవుభంగి
ఘనగోత్రగోత్రశృంగంబులు వెసఁ దాఁకి పొడి చేయుఁ దీవ్రదంభోళిపగిదిఁ
బ్రబలబలాహకప్రకరంబు వ్రచ్చి వందఱలాడుఁ బటుమారుతంబుమాడ్కి


గీ.

దిగ్గజంబులగుండెలు దిగులుకొల్పు, హోరరవమునఁ గ్రూరమృగారిపోల్కిఁ
బ్రకటభుజదర్పమునఁ దన్నుఁ బట్టలేక, దుర్విషహుఁడై హిరణ్యాక్షపూర్వజుండు.

126


సీ.

తపములఁ గ్రుస్సినతపసులఁ బట్టి తెప్పించి యచ్చరలతోఁ బెండ్లిసేయు
మోదంబుతో నశ్వముఖుల లాయంబులఁ గట్టి బొక్కవియలఁ గవణమెత్తు
భుజగేశ్వరులశిరంబుననున్నమణు లూడ్చి కొమరార వట్రువగుండు లెత్తుఁ
జెలఁగి గంధర్వులచేతివీణెలు పిశాచుల కిచ్చి పాడించి చూచి నవ్వు


గీ.

ఖడ్గములు బాదుకలు ఘుటికములు నపహ, రించి సిద్ధపుంగవుల గారించుచుండు
భువనబాధలు దన కిట్లు ప్రొద్దువోక, లుగ సురారాతి పేర్చె నుల్లోకుఁ డగుచు.

127


క.

సదభిమతము లగుదుఃఖము, విదితముగ హిరణ్యకశిపవే స్వాహా య
న్నదిదక్క మంత్ర మొండె, య్యది చొరకుండఁగ సురారి యాజ్ఞాపించెన్.

128