|
నిలుచును మాపైఁ బలుమఱు
నలుక కడు న్నిగుడ నెగ్గులాడకు మింకన్.
| 108
|
వ. |
అనిన విని ముద్దియ తద్దయుం బ్రొద్దూరకుండి యన్నెచ్చెలిపిండునకు వెండియు నిట్లనియె.
| 109
|
నీల చెలికత్తెలపైన నలిగి మాటలాడుట
ఉ. |
మమ్ముర మైనబల్వెతల మున్గుచునుండెడుదానిచుట్టునుం
గ్రమ్మి పడంతులార! కొఱగాములు వేమఱు నెంచ సాగినా
రమ్మకచెల్ల! యల్ల చిగురాకుఁగటారికడిందిజోదుపూ
వమ్ములబారి కోర్వఁదరమా పెఱమాటలు వేయు నేటికిన్?
| 110
|
క. |
కడనుండి పెక్కుమాటలు
నుడువంగా వచ్చుఁగాక నూల్కొనియెడుపల్
కడగండ్లఁ బడఁగ వచ్చునె?
విడువక యెవ్వారికైన వెలఁదుకలారా!
| 111
|
క. |
అకటా! బెడిదపువలపుల
సెకలం బడి వ్రేఁగుదానిఁ జేపట్టఁగనొ
ల్లక యిటువలె నెంతురె ని
ప్పుకలపయిన్నేయి చల్లుపోలిక మీఱన్?
| 112
|
తే. |
వినుఁడు నామాట లిపుడు మీవీనులలర
సైఁపకుండిన నింతియ చాలుఁగాని
యింకనేమియుఁ గొఱగానియెగ్గులాడఁ
బోకుఁడీ మీకు మ్రొక్కెద బోటులార.
| 113
|
ఉ. |
కూరిమిబోటులంచు మిముఁ గొండగ నచ్చుచు నున్నచో నయో
నేరము లెన్నుచు న్మిగుల నెవ్వగలం గలఁగించి సారెకుం
|
|