| |
గొనకొని ముద్దుఁగన్నియకుఁ గోరినయట్టిమగండు గల్గెనం
చును దనయాలుఁ దాను నెదఁ జొక్కుచు సోలుచు నుండె నెంతయున్.
| 100
|
నీల కృష్ణునియందు వలపుఁగొని తనలోఁ దలపోసికొనుట
| తే. |
అంత నీలయుఁ దనతండ్రిచెంత మిగుల
సంతసంబునఁ బంటవలంతివేల్పు
దొంతరగ నన్న కఱివేల్పువింతలెల్ల
మంతనంబునఁ దలఁచుచున్నంతఁ బొగిలి.
| 101
|
| ఉ. |
ఎన్నఁడు సూతు ముజ్జగములేలెడువేలుపుమోముఁదమ్మినిం
కెన్నఁడు విందు వీనుఁగవ కింపుగ వెన్నునిముద్దుఁబల్కులా
వన్నెలప్రోకయౌదలను వావిరిఁ బల్తెలిముత్తియంపుఁబ్రా
లెన్నఁడు నింతు నింతులపుడెంతయు నెమ్మిని సంతసిల్లఁగన్.
| 102
|
| సీ. |
వెన్నునిచిఱునవ్వువెన్నెలల్ పర్వక
వలపుఁబెంజాఁకటుల్ దొలఁగఁగలవె?
గుడుసుఁగైదువుజోదు సుడివాన గురియక
కడువిరాలపుటగ్గి యడఁగఁ గలదె?
కఱివేల్పుచూడ్కిజక్కర లుబ్బి పాఱక
బలుగ్రచ్చుఁబైరులు పండఁగలవె?
మలతాల్పుమెయిచాయమబ్బులు గ్రమ్మక
యెదకాఁకపెన్నెండ వదలఁగలదె?
|
|
| తే. |
సోఁకుమూఁకలగొంగ మెచ్చుగనుదాళి
బొట్టుమూసికతోఁగూర్చి పొసఁగ నఱుతఁ
|
|
