378
ద్విపద భారతము
నుదయింతునన్నట్టు లుదయాద్రి సూర్యు
డుదయించె నర్ఘ్యంబు లొసగ బ్రాహ్మణులు.
ద్రౌపదీ స్వయంవరోత్సవము
అటమున్న ద్రుపదుండు నఖిలదిక్కులకుఁ
బటులీలఁ గల్యాణపత్రికల్ వ్రాసి
క్షత్రకోటికిఁ జెప్పఁ, జయ్యన వారు
యాత్రామహాభేరు లందంద మ్రోయఁ
దమతమగొడుగులుఁ దమతమపడగ
లమిత వైఖరి [1] మెఱయ నా ప్రొద్దె కదలి
వచ్చుచో, శల్యుండు వజ్రతుల్యుండు
నచ్చినభుజబలోన్నతిఁ బెచ్చు పెరిగి:
'విలువంతు గుఱిద్రుంతు వెలఁదివరింతుఁ
బలుకులేల !' ని వచ్చె బాంచాలుపురికి ;
శిశుపాలుఁ డతిరథశ్రేష్ఠులతోడ
దశదిశఅద్రువఁ బ్రతాపించి కదలి
తగినకోమలిగల్గె దనశయ్యకనుచు
నగియెడువారిఁ -[2] గానక వచ్చె నటకు;
దుర్యోధనుఁడు మహాద్భుత వైభవమున
ధైర్యభూషణులైన తమ్ములు గొలువ
నేకార్ణవఖ్యాతి నిభములు గొలువ
ఢాకతోవచ్చెఁ జుట్టవువానిపురికి ;
నలివేణిఁబొందాస నంగాధిరాజు
నలుగడఁ గవికీర్తనంబులు, చెలఁగ:
విజయుఁడుర్వరలేనివేళ [3] నేఁదెత్తు :-
గజయాన' ననివచ్చెఁ గాంపిల్యపురికి ;
