ఆదిపర్వము ; చతుర్థాశ్వాసము.
233
గలశజుచే వీఁడు ఘనత పెంపొందఁ
గలఁడనంగను గుచకలశంబులోని
[1]పాలిచ్చె ననఁదోపఁ బరఁగు నొండొక్క.
బాలుఁ జన్నిచ్చుచు భరియించుదాని,
మిన్నంతవేడ్కతో మృదుశయ్యమీఁద
నున్న కుంతీదేవి నొయ్యనఁ గదిసి :
"యీమాద్రి రక్షింపు; మిది నీకుభరము;
[2]భామ, నీకెంతయుఁ బరమపుణ్యంబు;
[3]నీ కీమె చెల్లెలు; నీ కిట నెపుడుఁ
జేకొని శుశ్రూష చేయుఁ; గావునను,
ఇమ్ముగా ముని నీకునిచ్చినమంత్ర
మిమ్ము సత్కృపతోడ నెలమి నీ." వనుచు
మాద్రిచందము చెప్పి, మంత్ర మిప్పించి,
మాద్రికిట్లనియె నమ్మనుజనాయకుఁడు :
కవలజననము
"జగదేకవిఖ్యాతచరితు లశ్వినులు;
మగువ, నానాజ్ఞానమహితులశ్వినులు;
వారి నారాధింపు వచ్చెద." రనిన,
ధారుణీశునియాజ్ఞఁ దరళాక్షి మాద్రి
యిచ్చలోఁ దలఁచిన, నిరువురశ్వినులు
వచ్చి నిశావేళ వరమిచ్చిపోవ,
హిమకరనిభగర్భ మేఁడాది దాల్చి,
యమడలఁ గాంచె నయ్యశ్వినులందు.
విహితప్రతాపులు వీరలు నకుల
సహదేవులనుచుఁ బుష్కరవాణి పలికె.
