ఆదిపర్వము ; చతుర్థాశ్వాసము.
221
నండంబు పగిలిన యహివోలెఁ గ్రోధ
నుండగు దుర్యోధనుం డుదయించె.
నతఁడు పుట్టినవేళ నవని కంపించె;
హితవేది వర్షించె నెమ్ములవాన;
పగలు నక్కలు కూసె; భానుండు మాసె;
జగమెల్ల భేదించెఁ జండమారుతము.
అంత నొండొకభాండ మమ్మఱునాఁడు
వింతగా విరియుచో, వీక్షింప నపుడు
కామినీమదనుండు కౌరవవంశ
ధూమకేతువు పుట్టె దుశ్శాసనుండు.
భాండంబు లీరీతిఁ బ్రతిదివసంబు
నొండొండ పగులుచో నొప్పుగా నందుఁ
గర్ణ వికర్ణ దుష్కర్ణ జయంతు,
లూర్ణనాభుఁడు, సుబాహుండును, జిత్ర
దుర్మద దుస్సహ దుష్ప్రధర్షణులు,
దుర్ముఖ దుర్ధర్ష దుర్మర్షణులును,
విందానువిందాది వింశతి సహులు,
నందోపనందులు, నాగదత్తుఁడును,
జలసంధ సహులు, దుశ్శల శరాసనులు,
శల నంద వికటులు, సముఁడు దుర్జయుఁడుఁ,
గుండ మహాకుండ కుండోదరులును,
గుండజ దుర్మద కుండభేదనులు,
సనహుండు, దుర్విలోచనుఁ, డనామయుఁడుఁ,
గనకధ్వజుండు, విక్రాంతుండు, ప్రమధ
దండధరులు, మహోదరుఁ, డభయుండుఁ,
బండితభీతుండు, బహ్వాశి, పాశి,
దృఢధరుండును, దృఢాదిత్యకేతుండు,
దృఢవికటానన దీర్ఘబాహులును,
