తృతీయాశ్వాసము
27
యున్నతోన్నతమగు నొకగండశిలయందు రే లెల్ల సుఖలీలఁ గ్రాలుచుండు
నట్లుండఁ దద్గ్రహణాపేక్ష నొకబోయ తెంకిప ట్టరసియుఁ దేఱిచూడ
గీ. లేక యరిగెను నొకనాఁడు కాక మొకటి,
ప్రొద్దుగ్రుంకిన నచటుగాఁ బోయిపోయి
ఖగనినాదము విని వాని గదియవచ్చి
యుండుటయుఁ దానిఁ గని హంసయూధ మెల్ల.35
ఉ. ఎచ్చటనుండి యెచ్చటికి నేగెద వేమి ప్రయోజనార్థ మై
యిచ్చట నిల్చి తీ వనిన నేఱి తినంజని కుక్షినిండఁ గాఁ
జెచ్చెర నున్కిపట్టునకుఁ జేరఁగఁబోయెడి ప్రొద్దులేమి నా
కిచ్చట నుండఁగా వలసె నిట్టిది నావిధ మంచుఁ జెప్పినన్.36
క. అగుఁగాక నిలుపు మనిహం, సగణం బంతయును బలుక సంకటపడుచున్
సుగుణుఁడు మతిమంతుం డనుఁ, తగ వెఱిఁగినయంచ యొకటి దా ని ట్లనియెన్.37
గీ. సబము నెంగిళ్లు దీనిభోజనము క్రూర, మిట్టియెగ్గులు వేయును నేల చెప్ప
ఖగములందుఁ జండాలుఁడు కాక మనుట, కడుఁబ్రసిద్ధంబుఁ గాదె యానొడువు వినరె.38
క. వల దీరే యిది మనకడ, నిలిచినఁ గీ డొందు మనల నేఁ డెల్లిటిలో
పలఁ జేరకున్నఁ గాలము, తలనైనను జేరు నింత తథ్యము సుండీ.39
వ. అనుటయుఁ గార్యం బెఱుఁగని తరుణమరాళములు కొన్ని యమ్మతిమంతు నుద్దేశించి.40
గీ. ఇంతవల్దువాద మీకాకి యొక్కటి, యొక్కరాతి రిచట నున్నమాత్రఁ
గీడు సేరు ననుచుఁ గీనువగొట్టుట, యిద్ది వెఱపు గాక యెఱుక యగునె.41
క. పెక్కులు బుద్ధులు గఱచిన, నెక్కుడు భయ మనుట నిక్క మింకబహూక్తుల్
తక్కు మిదియుఁగా కిది తా, నెక్కడకిం బోవుఁ దిమిర మిప్పుడు రాఁగాన్.42
క. అని పలికి దాని నుండం, బనిచి యభీష్టంబు లైన ఫలములచే భో
జన మొనరింపఁగ నుండగ, దనయమ్ముల వాయసంబు దగ నివసించెన్.43
వ. ఇట్లు వసియించి.44
గీ. అచట రెట్టఁబెట్టి యర్కోదయము గాఁగఁ, దడయకరిగె నంత దానిరెట్ట
శిలలసంధిఁ బొంద మొలచె నం దొకవట, భూజఫలములోని బీజముండి.45
మ. అది నానాఁటికిఁ బేర్చి, శాఖల విహాయస్పర్శ మై యుండఁగాఁ
బదియేండ్లుం జనునంత నూడలు కడుం బల్పారి వర్ధిల్లుచుం
గదిసెన్ వచ్చి యధిత్యకాతలమువంకం న్మానఁదాఁ బ్రాకియ
