శ్రీరస్తు
కేయూరబాహుచరిత్రము
తృతీయాశ్వాసము
క. శ్రీరమణీకారుణ్యసు, ధారససరసీమరాలుఁ దారకవాణీ
శారదనీరదనారద, హారనిభయశస్కు గుండనామాత్యనిధిన్.1
వ. కేయూరబాహుమహానాథుం గటాక్షించి దృష్టి మరలఁ దిగిచి.2
చ. తొఱగుము నంత నీ విది విదూషకమంత్రముచేతఁ గాదు మా
కెఱుఁగఁగవచ్చె నెల్లవియు నేటికి మాటలు వేయు నందుఁ గ్రొ
మ్మెఱుఁగులు గ్రమ్ము కేలఁ గొని మేఖల బాహువు నూఁది చిత్తముం
బిరుదును నల్లనల్లనఁ దపింప మృగేక్షణ వోయె నల్కతోన్.3
వ. ఇట్లు దేవి నిజనివాసంబున కరుఁగఁ దత్పరిచారిక లగుసుమతీసుకుమారికామక
రందిక లొకచోటికిం గూడి రహస్యగోష్టి యొనరించు నవసరంబున సుమతి
యి ట్లనియె.4
క. చెలులార కంటిరే మే, ఖలబేలతనంబు మున్నుఁ గానక పగతో
బలియింపనేల నెయ్యము, సలుపంగా నేల పిదపఁ జారాయణుతోన్.5
క. ద్రోహోక్తల వైరానల, మూహింపక రాఁజవెట్టి యుక్తిరహితు లై
స్నేహంబు పిదపఁ జనునె య, పోహంబుగ నుండుఁగాక వొనుబాటగునే.6
క. బలవంతుఁడుఁ బగవాఁడును, ఖలుఁ డనఁగా జాలువాఁడుఁ గపటోక్తులఁ దాఁ
గలయఁగ వచ్చిన వెల్వడి, కలపికొనిరయేనిఁ గీడు కాకుండ దిలన్.7
క. నేరుపుమై మేఖలయెడఁ, జారాయణుచేత తొల్లి సర్పముఁ గపటా
ధారోక్తుల దర్దురములు, చేరి పిదప దాని కెగ్గు సేయుట వోలెన్.8
వ. అనుటయు నది యె ట్లన నహిభేకోపాఖ్యానంబు సవిస్తరంబుగా వినిపించెద వి
నుండని సఖులతో ని ట్లనియె.9
ఉ. పూచినతీఁగెలన్ మధురభూరిఫలంబుల వ్రేఁగునన్ మహిన్
మోచినకొమ్మలుం గలిగి మూఁకలుగట్టిన పోఁకమోకలన్
రాచినవాల్మృగంబులు దినంబడి వర్ణన సేయ నొప్పు విం
ధ్యాచలపార్శ్వకానన మనన్యవనీవిభవోపమాన మై.10
వ. అట్లయ్యరణ్యం బభిరామగమ్యం బై పరఁగునంత.11