14
కేయూరబాహుచరిత్రము
ట్టిది తాత్కాలికమతిసం, పద యాపద లైనచోటఁ బ్రజ్ఞానిలయా.25
క. మతిలేనివాఁడు విద్యా, న్వితుఁ డయ్యును మేలు వడయ నేరఁడు విద్యా
న్వితుఁ డయ్యుఁ దొల్లి గార్గ్యుఁడు, హతుఁ డయ్యెంగాదె విమతి యై యొకపులిచేతన్.26
వ. అక్కథ యెట్లనిన.27
క. గార్గ్యుఁ డనువిప్రుఁ డొకరుఁడు, దుర్గారాధనముఁ బెక్కుదొసఁగులఁ బడుచున్
దుర్గాటవిలోఁ జేయ ని, రర్గళగతిఁ దన్నుఁ జూచి యాయంబికయున్.28
క. వర మడుగు మనిన మ్రొక్కుచు, సరభసమగు కాంక్షతోడ సంజీవని ని
ర్భరకరుణ న్నాకొసఁగుము, పరమేశ్వరి యనినఁ గొన్ని పచ్చనియాకుల్.29
చ. తలఁచినమాత్ర నాత్మకరతామరసంబున నున్న వాని ని
మ్ములఁ గృపసేసి వీని రసముం బయిపైఁ జిలికింపఁగా శవ
మ్ములకును బ్రాణముల్ గలిగి ముందటిరూపము వచ్చి తేజముం
బలమును జెంది పూర్వగుణభంగిఁ జరించుట కల్గు నెట్టెడన్.30
క. ఎండవు తఱుఁగ వనుచు నిడి, చండిక పొడఁగానరాక చనుటయు మదిలో
నిండిన సంతసమున వి, ప్రుం డవికొని యాత్మపురము త్రోవ నొకరుఁడున్.31
చ. చనునెడ నిర్మనుష్య మగుచక్కటి నప్పెనుగాన నెండిసో
యిన యొకపుండరీకశవ మీరమువెల్పల నున్నఁ జేరఁగాఁ
జని తన కన్నయౌషధముశక్తి నిజంబుగఁ జూడ నెంచి చే
త నలఁపి యాకులం బసరు దానిపయిం బిడిచెం గుబుద్ధి యై.32
చ. పిడిచిన నేమి చెప్ప నతిభీకరదుస్సహపుండరీక మ
ప్పుడ తన నిద్ర మేల్కనినపోలిక మ్రోగుచు బిట్టు లేచి య
వ్వెడఁ గగువిప్రుఁ గూయిడఁగఁజేసి మృతుం బొనరించి మ్రింగె మే
ల్వడసియు బుద్ధిచాలనియభాగ్యులు తత్ఫల మంద నేర్తురే.33
క. మతియ కళాకృషిబీజము, మతియ తన ఫలప్రదక్షమాజము తలఁపన్
మతియ చెలి మతియ చుట్టము, మతిహీనులు చూడ మొరడుమ్రాకులు ధాత్రిన్.34
వ. అని పలికి తన్మతిం బ్రశంసించి తత్ప్రసంగం బట్లుండనిచ్చి తమరాజు వర్తనంబుఁ
దడవి చేయవలసిన కార్యంబు సేయం దలంచి సోమదత్తుండు మాతులున కి
ట్లనియె.35
క. ఏ రసమున కెవ్వఁడు ప్రియుఁ, డా రసమున యందుఁ బోల్చి యభినవరు చివి
స్తారము పుట్టించిన మును, జేరినదెస విడిచి మనము సేరు నవలకున్.36
